Search

Since poison gas was used during World War I, long-range bombers had been introduced and tensions were rising in Europe, the Air Raid Precautions Act was passed in the Netherlands in 1936. The legislation emphasised individual responsibility for self-protection. This meant that citizens had to buy a gas mask themselves. The Gas Mask Decree (1937) required all gas mask models for Civil Defence units and civilians to be approved by the Dutch State Arsenal. Facepieces and filter canisters had to be marked with the State Acceptance Number and year(s) of approval and production. This paper identifies and describes the gas masks used by police, fire brigades, Civil Defence units and individual citizens, 1931-1940. Three models are heavy, regular Army box respirators, whose filter containers are worn in a haversack on the chest. All the other models are lighter civilian gas masks, with an easily replaceable screw-on filter canister attached to the facepiece. The gas masks were carried in a basic satchel or cylindrical metal case. Two Dutch-made gas masks have a peculiar design: the Veritex gas mask’s facepiece has a swimcap type hood; the Hevea-Electro Model 128 gas mask’s facepiece has no outlet valve. Air is inhaled and exhaled through the filter canister.

Economics, Mondiale crises – zoals rond voedselzekerheid, de Mexicaanse grieppandemie of de recente financiële instabiliteit – zijn het gevolg van toenemende interdependenties tussen landen. Rijke en ontwikkelingslanden raken steeds meer met elkaar verbonden, wat in het ene land gebeurt kan gevolgen hebben aan de andere kant van de planeet, en veel problemen zijn niet langer binnen de grenzen van één land aan te pakken. Op de vraag hoe we in deze nieuwe context internationale problemen en vragen verder kunnen brengen, is nog nergens het definitieve antwoord gevonden, maar daar zijn de afgelopen jaren wel goede aanzetten voor gegeven met coherentiebeleid en internationale publieke goederen. Nederland deed tot voor kort niet veel met het concept internationale publieke goederen. Dit paper schetst daarom op basis van relevante internationale literatuur een aantal karakteristieken van internationale publieke goederen. De serie WRR-webpublicaties omvat studies die in het kader van de werkzaamheden van de WRR tot stand zijn gekomen. De verantwoordelijkheid voor de inhoud en de ingenomen standpunten berust bij de auteurs.

Traditionally, the Netherlands has enjoyed being a test market for many ideas in the media. But over the last decade, progress has been severely hampered by lengthy discussions on the future structure of just one sector of media, namely public broadcasting via radio and television. The narrow approach results in a lot of paper, speeches and theories, but little in the way of definitive policy making. In a report to the government, published in February 2005, the Scientific Council for Government Policy (WRR) argued for very different approaches to policy making. The recommendations are not only much broader than "broadcasting"; they tackle the challenges of making robust policy from new angles. Instead of trying to repair the old compass, the approach has been to find new instruments to help policymakers navigate the stormy and often confusing waters ahead. Perhaps the problem in the Netherlands is not accepting the new media, but rather accepting that the role "old" media has undergone a paradigm shift. Since the bulk of the WRR findings were published in the Dutch language, this summary is intended to provide readers outside the Netherlands with an insight into the issues at stake - and the solutions suggested by the WRR. Also available in English: "http://www.aup.nl/do.php?a=show_visitor_book&isbn=9789053568262&l=2">Media Policy for the Digital Age, Voor een gezonde democratie is een gevarieerd en toegankelijk media-aanbod van groot belang. Radio, televisie, kranten en tijdschriften spelen immers een belangrijke rol in de maatschappelijke informatievoorziening, het publieke debat, de cultuur, de vrijetijdsbesteding en de ontspanning. Het mediabeleid van de regering is er daarom op gericht een veelzijdig, kwalitatief hoogwaardig en onafhankelijk media-aanbod te garanderen, dat toegankelijk is voor alle bevolkingsgroepen waar ook in het land. De laatste jaren is het medialandschap echter sterk aan het veranderen: het internet rukt op, het onderscheid tussen verschillende media vervaagt en de consument bepaalt zijn keuze op een levendige market van vele verschillende aanbieders. in Focus op functies brengt de WRR advies uit aan de regering om daarmee de doelstellingen van het mediabeleid op een toekomstbestendige wijze op een lijn te brengen met de (verwachte) veranderingen in het medialandschap. In het slothoofdstuk wordt dieper ingegaan op de rol van de publieke omroep daarin. Dit rapport verschijnt ook in het Engels: "http://www.aup.nl/do.php?a=show_visitor_book&isbn=9789053568262&l=2">Media Policy for the Digital Age. Tegelijkertijd met het rapport is "./do.php?a=show_visitor_book&isbn=9789053567340">Trends in het medialandschap. Vier verkenningen verschenen waarin de belangrijkste ontwikkelingen voor de toekomst van het medialandschap in vier deelterreinen (economie, techniek, recht en sociaal-culturele ontwikkelingen) worden beschreven.