Search

Neuropathic opioid refractory phantom limb pain (PLP) following amputation can be a life long debilitating chronic pain syndrome capable of completely destroying a patient's life. The pain, its associated depression and sleep deprivation can make many patients suicidal. Ever changing and relentless, it is notoriously unresponsive to traditional cocktails of strong opioids, adjuvant pain medications, antidepressants, local anaesthetics, nerve stimulators, hypnotics and psychotropics. Drug effects are seldom more effective than placebo. We describe a successful sustained rescue of a difficult 2-year-long PLP case with sublingual buprenorphine/naloxone using the drug's potent multimodal mechanisms of action: potent long-acting mu agonist/antagonist, kapa receptor antagonist, delta receptor antagonist and novel opioid receptor-like 1 (OR-L1) agonist effects. Traditional escalating pure mu-opioid receptor agonists and adjuvant neuropathic pain cocktails often have disappointing efficacy in the treatment of resistant PLP. We suggest introducing buprenorphine/naloxone as an early effective opioid choice in PLP management.

Locally acquired hepatitis A infection is re-emerging in Australia owing to person-to-person outbreaks among men who have sex with men and imported frozen produce. This paper describes a multi-state foodborne outbreak in the first half of 2018. Enhanced human epidemiological investigation including a case–control study, as well as microbial surveillance and trace-back investigations concluded that the outbreak was caused by consumption of imported frozen pomegranate arils. A total of 30 cases of hepatitis A infection, genotype IB with identical sequences met the outbreak case definition, including 27 primary cases and three secondary cases. Twenty-five (83%) of the cases were hospitalised for their illness and there was one death. Imported frozen pomegranate arils from Egypt were strongly implicated as the source of infection through case interviews (19 of 26 primary cases) as well as from a case–control study (adjusted odds ratio 43.4, 95% confidence interval 4.2–448.8, P = 0.002). Hepatitis A virus (HAV) was subsequently detected by polymerase chain reaction in two food samples of the frozen pomegranate aril product. This outbreak was detected and responded to promptly owing to routine genetic characterisation of HAVs from all hepatitis A infections in Australia as part of a national hepatitis A enhanced surveillance project. This is now the third outbreak of hepatitis A in Australia from imported frozen fruits. A re-assessment of the risk of these types of imported foods is strongly recommended.

For the purpose of developing a national system for outbreak surveillance, local outbreak signals were compared in three sources of syndromic data - telephone triage of acute gastroenteritis, web queries about symptoms of gastrointestinal illness, and over-the-counter (OTC) pharmacy sales of antidiarrhoeal medication. The data sources were compared against nine known waterborne and foodborne outbreaks in Sweden in 2007-2011. Outbreak signals were identified for the four largest outbreaks in the telephone triage data and the two largest outbreaks in the data on OTC sales of antidiarrhoeal medication. No signals could be identified in the data on web queries. The signal magnitude for the fourth largest outbreak indicated a tenfold larger outbreak than officially reported, supporting the use of telephone triage data for situational awareness. For the two largest outbreaks, telephone triage data on adult diarrhoea provided outbreak signals at an early stage, weeks and months in advance, respectively, potentially serving the purpose of early event detection. In conclusion, telephone triage data provided the most promising source for surveillance of point-source outbreaks.

For the purpose of developing a national system for outbreak surveillance, local outbreak signals were compared in three sources of syndromic data - telephone triage of acute gastroenteritis, web queries about symptoms of gastrointestinal illness, and over-the-counter (OTC) pharmacy sales of antidiarrhoeal medication. The data sources were compared against nine known waterborne and foodborne outbreaks in Sweden in 2007-2011. Outbreak signals were identified for the four largest outbreaks in the telephone triage data and the two largest outbreaks in the data on OTC sales of antidiarrhoeal medication. No signals could be identified in the data on web queries. The signal magnitude for the fourth largest outbreak indicated a tenfold larger outbreak than officially reported, supporting the use of telephone triage data for situational awareness. For the two largest outbreaks, telephone triage data on adult diarrhoea provided outbreak signals at an early stage, weeks and months in advance, respectively, potentially serving the purpose of early event detection. In conclusion, telephone triage data provided the most promising source for surveillance of point-source outbreaks.

For the purpose of developing a national system for outbreak surveillance, local outbreak signals were compared in three sources of syndromic data - telephone triage of acute gastroenteritis, web queries about symptoms of gastrointestinal illness, and over-the-counter (OTC) pharmacy sales of antidiarrhoeal medication. The data sources were compared against nine known waterborne and foodborne outbreaks in Sweden in 2007-2011. Outbreak signals were identified for the four largest outbreaks in the telephone triage data and the two largest outbreaks in the data on OTC sales of antidiarrhoeal medication. No signals could be identified in the data on web queries. The signal magnitude for the fourth largest outbreak indicated a tenfold larger outbreak than officially reported, supporting the use of telephone triage data for situational awareness. For the two largest outbreaks, telephone triage data on adult diarrhoea provided outbreak signals at an early stage, weeks and months in advance, respectively, potentially serving the purpose of early event detection. In conclusion, telephone triage data provided the most promising source for surveillance of point-source outbreaks.

For the purpose of developing a national system for outbreak surveillance, local outbreak signals were compared in three sources of syndromic data-telephone triage of acute gastroenteritis, web queries about symptoms of gastrointestinal illness, and over-the-counter (OTC) pharmacy sales of antidiarrhoeal medication. The data sources were compared against nine known waterborne and foodborne outbreaks in Sweden in 2007-2011. Outbreak signals were identified for the four largest outbreaks in the telephone triage data and the two largest outbreaks in the data on OTC sales of antidiarrhoeal medication. No signals could be identified in the data on web queries. The signal magnitude for the fourth largest outbreak indicated a tenfold larger outbreak than officially reported, supporting the use of telephone triage data for situational awareness. For the two largest outbreaks, telephone triage data on adult diarrhoea provided outbreak signals at an early stage, weeks and months in advance, respectively, potentially serving the purpose of early event detection. In conclusion, telephone triage data provided the most promising source for surveillance of point-source outbreaks., AuthorCount:6

For the purpose of developing a national system for outbreak surveillance, local outbreak signals were compared in three sources of syndromic data - telephone triage of acute gastroenteritis, web queries about symptoms of gastrointestinal illness, and over-the-counter (OTC) pharmacy sales of antidiarrhoeal medication. The data sources were compared against nine known waterborne and foodborne outbreaks in Sweden in 2007-2011. Outbreak signals were identified for the four largest outbreaks in the telephone triage data and the two largest outbreaks in the data on OTC sales of antidiarrhoeal medication. No signals could be identified in the data on web queries. The signal magnitude for the fourth largest outbreak indicated a tenfold larger outbreak than officially reported, supporting the use of telephone triage data for situational awareness. For the two largest outbreaks, telephone triage data on adult diarrhoea provided outbreak signals at an early stage, weeks and months in advance, respectively, potentially serving the purpose of early event detection. In conclusion, telephone triage data provided the most promising source for surveillance of point-source outbreaks.

For the purpose of developing a national system for outbreak surveillance, local outbreak signals were compared in three sources of syndromic data - telephone triage of acute gastroenteritis, web queries about symptoms of gastrointestinal illness, and over-the-counter (OTC) pharmacy sales of antidiarrhoeal medication. The data sources were compared against nine known waterborne and foodborne outbreaks in Sweden in 2007-2011. Outbreak signals were identified for the four largest outbreaks in the telephone triage data and the two largest outbreaks in the data on OTC sales of antidiarrhoeal medication. No signals could be identified in the data on web queries. The signal magnitude for the fourth largest outbreak indicated a tenfold larger outbreak than officially reported, supporting the use of telephone triage data for situational awareness. For the two largest outbreaks, telephone triage data on adult diarrhoea provided outbreak signals at an early stage, weeks and months in advance, respectively, potentially serving the purpose of early event detection. In conclusion, telephone triage data provided the most promising source for surveillance of point-source outbreaks.

RIVM rapport:In 2012 zijn meer mensen ziek geworden van een voedselinfectie of -vergiftiging dan in voorgaande jaren. In totaal zijn 276 uitbraken geregistreerd bij de NVWA en het RIVM, waardoor 2607 mensen ziek zijn geworden. Daarnaast zijn 273 individuele gevallen gemeld. De toename kwam vooral doordat er in 2012 meerdere grote uitbraken van voedselinfecties of -vergiftigingen waren. De grootste en meest opvallende uitbraak was de landelijke uitbraak van Salmonella Thompson (1149 gerapporteerde zieken), die was veroorzaakt door het eten van besmette gerookte zalm. Dit blijkt uit een analyse door het RIVM van de registratiecijfers van voedselinfecties en -vergiftigingen bij de NVWA en het Centrum Infectieziektenbestrijding (CIb) van het RIVM over 2012. Beide instanties registreren voedselinfecties en -vergiftigingen om inzicht te krijgen in de besmette bronnen en de aard van de ziekteverwekkers; de cijfers overlappen gedeeltelijk. De genoemde getallen zijn echter een onderschatting van het werkelijke aantal voedselinfecties en -vergiftigingen, omdat niet iedere zieke naar de huisarts gaat of de NVWA informeert. Naar schatting zijn jaarlijks 680.000 mensen in Nederland ziek door het eten van besmet voedsel. Net als in voorgaande jaren zijn de bacteriën Campylobacter en Salmonella en het norovirus de belangrijkste verwekkers van uitbraken van voedselinfecties. De impact van Salmonella- en norovirus-uitbraken is groter dan die van Campylobacter, aangezien er meestal meer mensen ziek worden van één besmettingsbron met Salmonella of het norovirus. Daarnaast zijn de gevolgen van een Salmonella-besmetting vaak heviger: vrijwel alle gemelde ziekenhuisopnamen die verband hielden met een voedselinfectie waren het gevolg van een Salmonella-infectie (in 2012 79 van de 82), evenals de vier gemelde overledenen. Goede hygiëne en de juiste voorschriften volgen tijdens de productie en bereiding van voedsel zijn maatregelen die in hoge mate beschermen tegen voedselinfecties. Voorbeelden zijn ris, In 2012, the number of cases with a foodborne infection was higher compared to previous years. A total of 276 outbreaks with 2607 patients and 273 single cases of foodborne infections and intoxications were registered from the the Dutch Food and Consumer Product Safety Authority (NVWA) and the regional health services. The increase was caused by several large outbreaks of foodborne infections in 2012. The largest outbreak that came to the attention of the public was the Salmonella Thompson (1149 reported cases) caused by contaminated smoked salmon. These are the main conclusions of an analysis made by the National Institute for Public Health and the Environment (RIVM) based on the 2012 registration data from the NVWA and the Centre for Infectious Disease Control (CIb). Both institutes register foodborne infections and intoxications to gain insight in sources of contamination and pathogens; the figures partially overlap. However, these figures are probably an underestimation, as not all infected patients visit their GP or inform the NVWA. In the Netherlands, an estimated 680,000 patients occur as a result of contaminated food. Just as in previous years, Campylobacter, Salmonella and norovirus were the most commonly occurring causative agents of foodborne outbreaks. However, the impact of Salmonella outbreaks and norovirus outbreaks is bigger than that of Campylobacter, as these pathogens cause more cases per outbreak. Furthermore, cases of a Salmonella infection are also more likely to be severe; almost all hospitalizations related to foodborne infections (in 2012: 79 of 82) and all four reported deaths were found to be caused by Salmonella infections. Examples of crucial steps in the prevention of foodborne infections are good hygiene and proper handling during food production and preparation. Adequate heating of risky products and preventing cross-contamination are instances of this. Therefore, continuous attention should be paid to food safety issues by the govern

In 2012 zijn meer mensen ziek geworden van een voedselinfectie of -vergiftiging dan in voorgaande jaren. In totaal zijn 276 uitbraken geregistreerd bij de NVWA en het RIVM, waardoor 2607 mensen ziek zijn geworden. Daarnaast zijn 273 individuele gevallen gemeld. De toename kwam vooral doordat er in 2012 meerdere grote uitbraken van voedselinfecties of -vergiftigingen waren. De grootste en meest opvallende uitbraak was de landelijke uitbraak van Salmonella Thompson (1149 gerapporteerde zieken), die was veroorzaakt door het eten van besmette gerookte zalm. Dit blijkt uit een analyse door het RIVM van de registratiecijfers van voedselinfecties en -vergiftigingen bij de NVWA en het Centrum Infectieziektenbestrijding (CIb) van het RIVM over 2012. Beide instanties registreren voedselinfecties en -vergiftigingen om inzicht te krijgen in de besmette bronnen en de aard van de ziekteverwekkers; de cijfers overlappen gedeeltelijk. De genoemde getallen zijn echter een onderschatting van het werkelijke aantal voedselinfecties en -vergiftigingen, omdat niet iedere zieke naar de huisarts gaat of de NVWA informeert. Naar schatting zijn jaarlijks 680.000 mensen in Nederland ziek door het eten van besmet voedsel. Net als in voorgaande jaren zijn de bacteriën Campylobacter en Salmonella en het norovirus de belangrijkste verwekkers van uitbraken van voedselinfecties. De impact van Salmonella- en norovirus-uitbraken is groter dan die van Campylobacter, aangezien er meestal meer mensen ziek worden van één besmettingsbron met Salmonella of het norovirus. Daarnaast zijn de gevolgen van een Salmonella-besmetting vaak heviger: vrijwel alle gemelde ziekenhuisopnamen die verband hielden met een voedselinfectie waren het gevolg van een Salmonella-infectie (in 2012 79 van de 82), evenals de vier gemelde overledenen. Goede hygiëne en de juiste voorschriften volgen tijdens de productie en bereiding van voedsel zijn maatregelen die in hoge mate beschermen tegen voedselinfecties. Voorbeelden zijn ris, In 2012, the number of cases with a foodborne infection was higher compared to previous years. A total of 276 outbreaks with 2607 patients and 273 single cases of foodborne infections and intoxications were registered from the the Dutch Food and Consumer Product Safety Authority (NVWA) and the regional health services. The increase was caused by several large outbreaks of foodborne infections in 2012. The largest outbreak that came to the attention of the public was the Salmonella Thompson (1149 reported cases) caused by contaminated smoked salmon. These are the main conclusions of an analysis made by the National Institute for Public Health and the Environment (RIVM) based on the 2012 registration data from the NVWA and the Centre for Infectious Disease Control (CIb). Both institutes register foodborne infections and intoxications to gain insight in sources of contamination and pathogens; the figures partially overlap. However, these figures are probably an underestimation, as not all infected patients visit their GP or inform the NVWA. In the Netherlands, an estimated 680,000 patients occur as a result of contaminated food. Just as in previous years, Campylobacter, Salmonella and norovirus were the most commonly occurring causative agents of foodborne outbreaks. However, the impact of Salmonella outbreaks and norovirus outbreaks is bigger than that of Campylobacter, as these pathogens cause more cases per outbreak. Furthermore, cases of a Salmonella infection are also more likely to be severe; almost all hospitalizations related to foodborne infections (in 2012: 79 of 82) and all four reported deaths were found to be caused by Salmonella infections. Examples of crucial steps in the prevention of foodborne infections are good hygiene and proper handling during food production and preparation. Adequate heating of risky products and preventing cross-contamination are instances of this. Therefore, continuous attention should be paid to food safety issues by the govern

RIVM rapport:In 2012 zijn meer mensen ziek geworden van een voedselinfectie of -vergiftiging dan in voorgaande jaren. In totaal zijn 276 uitbraken geregistreerd bij de NVWA en het RIVM, waardoor 2607 mensen ziek zijn geworden. Daarnaast zijn 273 individuele gevallen gemeld. De toename kwam vooral doordat er in 2012 meerdere grote uitbraken van voedselinfecties of -vergiftigingen waren. De grootste en meest opvallende uitbraak was de landelijke uitbraak van Salmonella Thompson (1149 gerapporteerde zieken), die was veroorzaakt door het eten van besmette gerookte zalm. Dit blijkt uit een analyse door het RIVM van de registratiecijfers van voedselinfecties en -vergiftigingen bij de NVWA en het Centrum Infectieziektenbestrijding (CIb) van het RIVM over 2012. Beide instanties registreren voedselinfecties en -vergiftigingen om inzicht te krijgen in de besmette bronnen en de aard van de ziekteverwekkers; de cijfers overlappen gedeeltelijk. De genoemde getallen zijn echter een onderschatting van het werkelijke aantal voedselinfecties en -vergiftigingen, omdat niet iedere zieke naar de huisarts gaat of de NVWA informeert. Naar schatting zijn jaarlijks 680.000 mensen in Nederland ziek door het eten van besmet voedsel. Net als in voorgaande jaren zijn de bacteriën Campylobacter en Salmonella en het norovirus de belangrijkste verwekkers van uitbraken van voedselinfecties. De impact van Salmonella- en norovirus-uitbraken is groter dan die van Campylobacter, aangezien er meestal meer mensen ziek worden van één besmettingsbron met Salmonella of het norovirus. Daarnaast zijn de gevolgen van een Salmonella-besmetting vaak heviger: vrijwel alle gemelde ziekenhuisopnamen die verband hielden met een voedselinfectie waren het gevolg van een Salmonella-infectie (in 2012 79 van de 82), evenals de vier gemelde overledenen. Goede hygiëne en de juiste voorschriften volgen tijdens de productie en bereiding van voedsel zijn maatregelen die in hoge mate beschermen tegen voedselinfecties. Voorbeelden zijn ris, In 2012, the number of cases with a foodborne infection was higher compared to previous years. A total of 276 outbreaks with 2607 patients and 273 single cases of foodborne infections and intoxications were registered from the the Dutch Food and Consumer Product Safety Authority (NVWA) and the regional health services. The increase was caused by several large outbreaks of foodborne infections in 2012. The largest outbreak that came to the attention of the public was the Salmonella Thompson (1149 reported cases) caused by contaminated smoked salmon. These are the main conclusions of an analysis made by the National Institute for Public Health and the Environment (RIVM) based on the 2012 registration data from the NVWA and the Centre for Infectious Disease Control (CIb). Both institutes register foodborne infections and intoxications to gain insight in sources of contamination and pathogens; the figures partially overlap. However, these figures are probably an underestimation, as not all infected patients visit their GP or inform the NVWA. In the Netherlands, an estimated 680,000 patients occur as a result of contaminated food. Just as in previous years, Campylobacter, Salmonella and norovirus were the most commonly occurring causative agents of foodborne outbreaks. However, the impact of Salmonella outbreaks and norovirus outbreaks is bigger than that of Campylobacter, as these pathogens cause more cases per outbreak. Furthermore, cases of a Salmonella infection are also more likely to be severe; almost all hospitalizations related to foodborne infections (in 2012: 79 of 82) and all four reported deaths were found to be caused by Salmonella infections. Examples of crucial steps in the prevention of foodborne infections are good hygiene and proper handling during food production and preparation. Adequate heating of risky products and preventing cross-contamination are instances of this. Therefore, continuous attention should be paid to food safety issues by the govern

RIVM rapport:In 2012 zijn meer mensen ziek geworden van een voedselinfectie of -vergiftiging dan in voorgaande jaren. In totaal zijn 276 uitbraken geregistreerd bij de NVWA en het RIVM, waardoor 2607 mensen ziek zijn geworden. Daarnaast zijn 273 individuele gevallen gemeld. De toename kwam vooral doordat er in 2012 meerdere grote uitbraken van voedselinfecties of -vergiftigingen waren. De grootste en meest opvallende uitbraak was de landelijke uitbraak van Salmonella Thompson (1149 gerapporteerde zieken), die was veroorzaakt door het eten van besmette gerookte zalm. Dit blijkt uit een analyse door het RIVM van de registratiecijfers van voedselinfecties en -vergiftigingen bij de NVWA en het Centrum Infectieziektenbestrijding (CIb) van het RIVM over 2012. Beide instanties registreren voedselinfecties en -vergiftigingen om inzicht te krijgen in de besmette bronnen en de aard van de ziekteverwekkers; de cijfers overlappen gedeeltelijk. De genoemde getallen zijn echter een onderschatting van het werkelijke aantal voedselinfecties en -vergiftigingen, omdat niet iedere zieke naar de huisarts gaat of de NVWA informeert. Naar schatting zijn jaarlijks 680.000 mensen in Nederland ziek door het eten van besmet voedsel. Net als in voorgaande jaren zijn de bacteriën Campylobacter en Salmonella en het norovirus de belangrijkste verwekkers van uitbraken van voedselinfecties. De impact van Salmonella- en norovirus-uitbraken is groter dan die van Campylobacter, aangezien er meestal meer mensen ziek worden van één besmettingsbron met Salmonella of het norovirus. Daarnaast zijn de gevolgen van een Salmonella-besmetting vaak heviger: vrijwel alle gemelde ziekenhuisopnamen die verband hielden met een voedselinfectie waren het gevolg van een Salmonella-infectie (in 2012 79 van de 82), evenals de vier gemelde overledenen. Goede hygiëne en de juiste voorschriften volgen tijdens de productie en bereiding van voedsel zijn maatregelen die in hoge mate beschermen tegen voedselinfecties. Voorbeelden zijn ris, In 2012, the number of cases with a foodborne infection was higher compared to previous years. A total of 276 outbreaks with 2607 patients and 273 single cases of foodborne infections and intoxications were registered from the the Dutch Food and Consumer Product Safety Authority (NVWA) and the regional health services. The increase was caused by several large outbreaks of foodborne infections in 2012. The largest outbreak that came to the attention of the public was the Salmonella Thompson (1149 reported cases) caused by contaminated smoked salmon. These are the main conclusions of an analysis made by the National Institute for Public Health and the Environment (RIVM) based on the 2012 registration data from the NVWA and the Centre for Infectious Disease Control (CIb). Both institutes register foodborne infections and intoxications to gain insight in sources of contamination and pathogens; the figures partially overlap. However, these figures are probably an underestimation, as not all infected patients visit their GP or inform the NVWA. In the Netherlands, an estimated 680,000 patients occur as a result of contaminated food. Just as in previous years, Campylobacter, Salmonella and norovirus were the most commonly occurring causative agents of foodborne outbreaks. However, the impact of Salmonella outbreaks and norovirus outbreaks is bigger than that of Campylobacter, as these pathogens cause more cases per outbreak. Furthermore, cases of a Salmonella infection are also more likely to be severe; almost all hospitalizations related to foodborne infections (in 2012: 79 of 82) and all four reported deaths were found to be caused by Salmonella infections. Examples of crucial steps in the prevention of foodborne infections are good hygiene and proper handling during food production and preparation. Adequate heating of risky products and preventing cross-contamination are instances of this. Therefore, continuous attention should be paid to food safety issues by the govern

RIVM rapport:Het totaal aantal voedselinfecties dat bij de Nederlandse Voedsel en Waren Autoriteit (NVWA) is gemeld, daalt sinds 2008 gestaag. Dit geldt ook voor het aantal mensen dat daarvan ziek is geworden. Het totaal aantal meldingen en zieken dat de GGD heeft geregistreerd, is in de afgelopen acht jaar redelijk stabiel. Net als in voorgaande jaren zijn de bacteriën Salmonella en Campylobacter en het norovirus de belangrijkste verwekkers van uitbraken van voedselinfecties. De impact van Salmonella-uitbraken is groter dan die van Campylobacter, aangezien er meestal meer mensen ziek worden van één besmettingsbron met Salmonella. Ook zijn de gevolgen van zo'n besmetting vaak heviger: de helft van de gemelde ziekenhuisopnamen waren het gevolg van een Salmonella-infectie. Dit zijn de belangrijkste conclusies uit een analyse door het RIVM van de registratiecijfers van voedselinfecties en -vergiftigingen bij de NVWA en het Centrum Infectieziektenbestrijding (CIb) over 2011. Verstandig omgaan met rauw voedsel Om uitbraken van voedselinfecties (twee of meer zieken door dezelfde bron) te voorkomen, blijft aandacht voor de voedselveiligheid nodig. Dit geldt zowel voor de overheid, voedselproducenten, voedselleveranciers, horeca als de consumenten. Het belangrijkste aandachtspunt is rauw en gaar voedsel te scheiden om een 'kruisbesmetting' te voorkomen. De kennis over hygiëne in de keuken en gedrag tijdens koken moeten daarom worden vergroot. Daarnaast lijkt de consumptie van rauw voedsel toe te nemen, zoals rauwe vleesproducten. De consument lijkt zich niet altijd bewust te zijn van de risico's bij het eten van dergelijke producten. Aantallen meldingen en zieken De NVWA kreeg in 2011 363 meldingen over voedselinfecties binnen, tegenover 432 meldingen in 2010. Het aantal betrokken zieken dat de NVWA gemeld kreeg, was 889 zieken (tegenover 1178 zieken in 2010). Bij het CIb kwamen 42 meldingen van voedselinfecties binnen, met 368 zieken. Dit aantal meldingen komt sterk overeen met de cijf, The total number of reports of and cases of foodborne infections reported to the Dutch Food and Consumer Product Safety Authority (NVWA) has decreased steadily since 2008. The number of reports made by the municipal health services has been fairly stable in the last eight years. Just as in previous years, Salmonella, Campylobacter and norovirus were the most important causative agents of foodborne outbreaks. However, the impact of Salmonella-outbreaks is bigger than that of Campylobacter, as the pathogen causes more cases per outbreak. The outcomes of a Salmonella-infection are also more often severe and half of all hospitalizations were found to be caused by Salmonella-infections. These are the main conclusions from an analysis made by the National Institute for Public Health and the Environment (RIVM) based on the 2011 registration data from the NVWA and the Centre for Infectious Disease Control (CIb). Sensible handling of raw food products To prevent outbreaks, continuous attention should be paid to food safety by the government, producers, suppliers and food handlers, but also by consumers. Separation of raw and cooked food is the most important point of interest to prevent cross-contamination. Knowledge about good kitchen hygiene and actual behaviour during food preparation should be augmented. Furthermore, consumption of raw products, including raw meat, seems to be on the increase. The consumer should be made aware of the risks of consuming products of this kind. Number of reports and patients In 2011, the NVWA received 363 reports about foodborne infections compared to 432 reports in 2010. The number of cases reported at the NVWA was 877 patients (1179 patients in 2010). The CIb received 42 reports of foodborne outbreaks that involved 368 patients. This number of reports corresponds with the numbers for 2004-2010. The percentage of hospitalizations (8 percent) was also comparable to preceding years, after the peak in 2010 (21 percent). In 2011 both institute

Het totaal aantal voedselinfecties dat bij de Nederlandse Voedsel en Waren Autoriteit (NVWA) is gemeld, daalt sinds 2008 gestaag. Dit geldt ook voor het aantal mensen dat daarvan ziek is geworden. Het totaal aantal meldingen en zieken dat de GGD heeft geregistreerd, is in de afgelopen acht jaar redelijk stabiel. Net als in voorgaande jaren zijn de bacteriën Salmonella en Campylobacter en het norovirus de belangrijkste verwekkers van uitbraken van voedselinfecties. De impact van Salmonella-uitbraken is groter dan die van Campylobacter, aangezien er meestal meer mensen ziek worden van één besmettingsbron met Salmonella. Ook zijn de gevolgen van zo'n besmetting vaak heviger: de helft van de gemelde ziekenhuisopnamen waren het gevolg van een Salmonella-infectie. Dit zijn de belangrijkste conclusies uit een analyse door het RIVM van de registratiecijfers van voedselinfecties en -vergiftigingen bij de NVWA en het Centrum Infectieziektenbestrijding (CIb) over 2011. Verstandig omgaan met rauw voedsel Om uitbraken van voedselinfecties (twee of meer zieken door dezelfde bron) te voorkomen, blijft aandacht voor de voedselveiligheid nodig. Dit geldt zowel voor de overheid, voedselproducenten, voedselleveranciers, horeca als de consumenten. Het belangrijkste aandachtspunt is rauw en gaar voedsel te scheiden om een 'kruisbesmetting' te voorkomen. De kennis over hygiëne in de keuken en gedrag tijdens koken moeten daarom worden vergroot. Daarnaast lijkt de consumptie van rauw voedsel toe te nemen, zoals rauwe vleesproducten. De consument lijkt zich niet altijd bewust te zijn van de risico's bij het eten van dergelijke producten. Aantallen meldingen en zieken De NVWA kreeg in 2011 363 meldingen over voedselinfecties binnen, tegenover 432 meldingen in 2010. Het aantal betrokken zieken dat de NVWA gemeld kreeg, was 889 zieken (tegenover 1178 zieken in 2010). Bij het CIb kwamen 42 meldingen van voedselinfecties binnen, met 368 zieken. Dit aantal meldingen komt sterk overeen met de cijf, The total number of reports of and cases of foodborne infections reported to the Dutch Food and Consumer Product Safety Authority (NVWA) has decreased steadily since 2008. The number of reports made by the municipal health services has been fairly stable in the last eight years. Just as in previous years, Salmonella, Campylobacter and norovirus were the most important causative agents of foodborne outbreaks. However, the impact of Salmonella-outbreaks is bigger than that of Campylobacter, as the pathogen causes more cases per outbreak. The outcomes of a Salmonella-infection are also more often severe and half of all hospitalizations were found to be caused by Salmonella-infections. These are the main conclusions from an analysis made by the National Institute for Public Health and the Environment (RIVM) based on the 2011 registration data from the NVWA and the Centre for Infectious Disease Control (CIb). Sensible handling of raw food products To prevent outbreaks, continuous attention should be paid to food safety by the government, producers, suppliers and food handlers, but also by consumers. Separation of raw and cooked food is the most important point of interest to prevent cross-contamination. Knowledge about good kitchen hygiene and actual behaviour during food preparation should be augmented. Furthermore, consumption of raw products, including raw meat, seems to be on the increase. The consumer should be made aware of the risks of consuming products of this kind. Number of reports and patients In 2011, the NVWA received 363 reports about foodborne infections compared to 432 reports in 2010. The number of cases reported at the NVWA was 877 patients (1179 patients in 2010). The CIb received 42 reports of foodborne outbreaks that involved 368 patients. This number of reports corresponds with the numbers for 2004-2010. The percentage of hospitalizations (8 percent) was also comparable to preceding years, after the peak in 2010 (21 percent). In 2011 both institute

RIVM rapport:Het totaal aantal voedselinfecties dat bij de Nederlandse Voedsel en Waren Autoriteit (NVWA) is gemeld, daalt sinds 2008 gestaag. Dit geldt ook voor het aantal mensen dat daarvan ziek is geworden. Het totaal aantal meldingen en zieken dat de GGD heeft geregistreerd, is in de afgelopen acht jaar redelijk stabiel. Net als in voorgaande jaren zijn de bacteriën Salmonella en Campylobacter en het norovirus de belangrijkste verwekkers van uitbraken van voedselinfecties. De impact van Salmonella-uitbraken is groter dan die van Campylobacter, aangezien er meestal meer mensen ziek worden van één besmettingsbron met Salmonella. Ook zijn de gevolgen van zo'n besmetting vaak heviger: de helft van de gemelde ziekenhuisopnamen waren het gevolg van een Salmonella-infectie. Dit zijn de belangrijkste conclusies uit een analyse door het RIVM van de registratiecijfers van voedselinfecties en -vergiftigingen bij de NVWA en het Centrum Infectieziektenbestrijding (CIb) over 2011. Verstandig omgaan met rauw voedsel Om uitbraken van voedselinfecties (twee of meer zieken door dezelfde bron) te voorkomen, blijft aandacht voor de voedselveiligheid nodig. Dit geldt zowel voor de overheid, voedselproducenten, voedselleveranciers, horeca als de consumenten. Het belangrijkste aandachtspunt is rauw en gaar voedsel te scheiden om een 'kruisbesmetting' te voorkomen. De kennis over hygiëne in de keuken en gedrag tijdens koken moeten daarom worden vergroot. Daarnaast lijkt de consumptie van rauw voedsel toe te nemen, zoals rauwe vleesproducten. De consument lijkt zich niet altijd bewust te zijn van de risico's bij het eten van dergelijke producten. Aantallen meldingen en zieken De NVWA kreeg in 2011 363 meldingen over voedselinfecties binnen, tegenover 432 meldingen in 2010. Het aantal betrokken zieken dat de NVWA gemeld kreeg, was 889 zieken (tegenover 1178 zieken in 2010). Bij het CIb kwamen 42 meldingen van voedselinfecties binnen, met 368 zieken. Dit aantal meldingen komt sterk overeen met de cijf, The total number of reports of and cases of foodborne infections reported to the Dutch Food and Consumer Product Safety Authority (NVWA) has decreased steadily since 2008. The number of reports made by the municipal health services has been fairly stable in the last eight years. Just as in previous years, Salmonella, Campylobacter and norovirus were the most important causative agents of foodborne outbreaks. However, the impact of Salmonella-outbreaks is bigger than that of Campylobacter, as the pathogen causes more cases per outbreak. The outcomes of a Salmonella-infection are also more often severe and half of all hospitalizations were found to be caused by Salmonella-infections. These are the main conclusions from an analysis made by the National Institute for Public Health and the Environment (RIVM) based on the 2011 registration data from the NVWA and the Centre for Infectious Disease Control (CIb). Sensible handling of raw food products To prevent outbreaks, continuous attention should be paid to food safety by the government, producers, suppliers and food handlers, but also by consumers. Separation of raw and cooked food is the most important point of interest to prevent cross-contamination. Knowledge about good kitchen hygiene and actual behaviour during food preparation should be augmented. Furthermore, consumption of raw products, including raw meat, seems to be on the increase. The consumer should be made aware of the risks of consuming products of this kind. Number of reports and patients In 2011, the NVWA received 363 reports about foodborne infections compared to 432 reports in 2010. The number of cases reported at the NVWA was 877 patients (1179 patients in 2010). The CIb received 42 reports of foodborne outbreaks that involved 368 patients. This number of reports corresponds with the numbers for 2004-2010. The percentage of hospitalizations (8 percent) was also comparable to preceding years, after the peak in 2010 (21 percent). In 2011 both institute

RIVM rapport:Het totaal aantal voedselinfecties dat bij de Nederlandse Voedsel en Waren Autoriteit (NVWA) is gemeld, daalt sinds 2008 gestaag. Dit geldt ook voor het aantal mensen dat daarvan ziek is geworden. Het totaal aantal meldingen en zieken dat de GGD heeft geregistreerd, is in de afgelopen acht jaar redelijk stabiel. Net als in voorgaande jaren zijn de bacteriën Salmonella en Campylobacter en het norovirus de belangrijkste verwekkers van uitbraken van voedselinfecties. De impact van Salmonella-uitbraken is groter dan die van Campylobacter, aangezien er meestal meer mensen ziek worden van één besmettingsbron met Salmonella. Ook zijn de gevolgen van zo'n besmetting vaak heviger: de helft van de gemelde ziekenhuisopnamen waren het gevolg van een Salmonella-infectie. Dit zijn de belangrijkste conclusies uit een analyse door het RIVM van de registratiecijfers van voedselinfecties en -vergiftigingen bij de NVWA en het Centrum Infectieziektenbestrijding (CIb) over 2011. Verstandig omgaan met rauw voedsel Om uitbraken van voedselinfecties (twee of meer zieken door dezelfde bron) te voorkomen, blijft aandacht voor de voedselveiligheid nodig. Dit geldt zowel voor de overheid, voedselproducenten, voedselleveranciers, horeca als de consumenten. Het belangrijkste aandachtspunt is rauw en gaar voedsel te scheiden om een 'kruisbesmetting' te voorkomen. De kennis over hygiëne in de keuken en gedrag tijdens koken moeten daarom worden vergroot. Daarnaast lijkt de consumptie van rauw voedsel toe te nemen, zoals rauwe vleesproducten. De consument lijkt zich niet altijd bewust te zijn van de risico's bij het eten van dergelijke producten. Aantallen meldingen en zieken De NVWA kreeg in 2011 363 meldingen over voedselinfecties binnen, tegenover 432 meldingen in 2010. Het aantal betrokken zieken dat de NVWA gemeld kreeg, was 889 zieken (tegenover 1178 zieken in 2010). Bij het CIb kwamen 42 meldingen van voedselinfecties binnen, met 368 zieken. Dit aantal meldingen komt sterk overeen met de cijf, The total number of reports of and cases of foodborne infections reported to the Dutch Food and Consumer Product Safety Authority (NVWA) has decreased steadily since 2008. The number of reports made by the municipal health services has been fairly stable in the last eight years. Just as in previous years, Salmonella, Campylobacter and norovirus were the most important causative agents of foodborne outbreaks. However, the impact of Salmonella-outbreaks is bigger than that of Campylobacter, as the pathogen causes more cases per outbreak. The outcomes of a Salmonella-infection are also more often severe and half of all hospitalizations were found to be caused by Salmonella-infections. These are the main conclusions from an analysis made by the National Institute for Public Health and the Environment (RIVM) based on the 2011 registration data from the NVWA and the Centre for Infectious Disease Control (CIb). Sensible handling of raw food products To prevent outbreaks, continuous attention should be paid to food safety by the government, producers, suppliers and food handlers, but also by consumers. Separation of raw and cooked food is the most important point of interest to prevent cross-contamination. Knowledge about good kitchen hygiene and actual behaviour during food preparation should be augmented. Furthermore, consumption of raw products, including raw meat, seems to be on the increase. The consumer should be made aware of the risks of consuming products of this kind. Number of reports and patients In 2011, the NVWA received 363 reports about foodborne infections compared to 432 reports in 2010. The number of cases reported at the NVWA was 877 patients (1179 patients in 2010). The CIb received 42 reports of foodborne outbreaks that involved 368 patients. This number of reports corresponds with the numbers for 2004-2010. The percentage of hospitalizations (8 percent) was also comparable to preceding years, after the peak in 2010 (21 percent). In 2011 both institute

RIVM rapport:Het totale aantal meldingen van voedselinfecties bij de Inspectie voor de Gezondheidszorg (IGZ) en de nieuwe Voedsel en Waren Autoriteit (nVWA) was in 2010 vergelijkbaar met 2009. Wel zijn er in 2010 meer mensen ziek geworden van een voedselinfectie - een melding kan meerdere mensen betreffen. Belangrijke verwekkers van voedselinfecties waren, evenals in de voorgaande jaren, de bacteriën Salmonella en Campylobacter en het norovirus. Salmonella veroorzaakte de meeste zieken, en ook het merendeel van de ziekenhuisopnames en de drie gemelde sterfgevallen waren een gevolg van Salmonella. Dit zijn de belangrijkste conclusies uit een analyse door het RIVM van de registratiecijfers over 2010 van de nVWA en de IGZ. Om uitbraken van voedselinfecties te voorkomen, blijft aandacht voor de voedselveiligheid nodig bij de overheid, voedselproducenten, voedselleveranciers, horeca én de consumenten. Daarbij moet bij het productieproces goede hygiëne in acht wordt genomen, en moet kruisbesmetting van rauw en gaar voedsel tijdens het bereiden en bewaren van voedsel worden voorkomen. e nVWA kreeg in 2010 432 meldingen over voedselinfecties binnen, tegenover 458 meldingen in 2009. Het aantal betrokken zieken steeg daarentegen iets (1178 zieken in 2010 en 1143 in 2009). Bij de IGZ is na de daling van het aantal meldingen in 2009 (35 meldingen) het aantal in 2010 weer gelijk aan het jaarlijks aantal meldingen tussen 2004 en 2008: ongeveer 45. Het aantal zieken dat bij deze meldingen was betrokken, bleef in 2010 (355 zieken) op ongeveer hetzelfde aantal als in 2009 (342 zieken). Het aantal ziekenhuisopnames was met 21% hoog (2009: 9%; 2008: 11%; 2007: 16%). Het RIVM schat de werkelijke omvang van voedselinfecties en -vergiftigingen op 300.000 tot 1.230.000 ziektegevallen per jaar. Het aantal meldingen is veel lager, omdat niet iedere zieke naar de huisarts gaat of de nVWA informeert., In 2010, the number of reports of foodborne infections to the Health Care Inspectorate (IGZ) and the new Food and Consumer Product Safety Authority (nVWA) was comparable to that in 2009 although the total number of cases did increase. As in previous years, Salmonella, Campylobacter and norovirus were the most important etologic agents. Salmonella was the most frequent causative agent in the reported cases and was responsible for almost all hospital admissions and for all three reported deaths. These are the main conclusions drawn from an analysis of the 2010 registers of the nVWA and IGZ carried out by the National Institute for Public Health and the Environment (RIVM). To prevent outbreaks, the government, producers, suppliers and the hotel and catering industry, but also consumers, need to pay continuous attention to all aspects of food safety. Special care should be taken to prevent contamination during the production of food that will be eaten raw or undercooked, to implement good hygienic practices during food processing and to prevent cross contamination during the preparation and storage of food. In 2010, the nVWA received 432 reports of foodborne infections compared to 458 reports in 2009. The number of cases increased slightly (1178 patients in 2010 and 1143 in 2009). The number of reports registered by the IGZ was, after a decrease in 2009 (35 reports), back to the level of 2004-2008 (about 45 reports annually). The total number of cases in 2010 (355 patients) was comparable to that of 2009 (342 patients), but the percentage of hospitalizations was higher: 21% (2009: 9%; 2008: 11%; 2007: 16%). The RIVM estimates the actual number of foodborne infections and intoxications to be between 300,000 and 1,230,000 cases per year. The number of reports is, however, lower as not all infected patients visit their GP or inform the nVWA, and clusters of patients are underreported.

Het totale aantal meldingen van voedselinfecties bij de Inspectie voor de Gezondheidszorg (IGZ) en de nieuwe Voedsel en Waren Autoriteit (nVWA) was in 2010 vergelijkbaar met 2009. Wel zijn er in 2010 meer mensen ziek geworden van een voedselinfectie - een melding kan meerdere mensen betreffen. Belangrijke verwekkers van voedselinfecties waren, evenals in de voorgaande jaren, de bacteriën Salmonella en Campylobacter en het norovirus. Salmonella veroorzaakte de meeste zieken, en ook het merendeel van de ziekenhuisopnames en de drie gemelde sterfgevallen waren een gevolg van Salmonella. Dit zijn de belangrijkste conclusies uit een analyse door het RIVM van de registratiecijfers over 2010 van de nVWA en de IGZ. Om uitbraken van voedselinfecties te voorkomen, blijft aandacht voor de voedselveiligheid nodig bij de overheid, voedselproducenten, voedselleveranciers, horeca én de consumenten. Daarbij moet bij het productieproces goede hygiëne in acht wordt genomen, en moet kruisbesmetting van rauw en gaar voedsel tijdens het bereiden en bewaren van voedsel worden voorkomen. e nVWA kreeg in 2010 432 meldingen over voedselinfecties binnen, tegenover 458 meldingen in 2009. Het aantal betrokken zieken steeg daarentegen iets (1178 zieken in 2010 en 1143 in 2009). Bij de IGZ is na de daling van het aantal meldingen in 2009 (35 meldingen) het aantal in 2010 weer gelijk aan het jaarlijks aantal meldingen tussen 2004 en 2008: ongeveer 45. Het aantal zieken dat bij deze meldingen was betrokken, bleef in 2010 (355 zieken) op ongeveer hetzelfde aantal als in 2009 (342 zieken). Het aantal ziekenhuisopnames was met 21% hoog (2009: 9%; 2008: 11%; 2007: 16%). Het RIVM schat de werkelijke omvang van voedselinfecties en -vergiftigingen op 300.000 tot 1.230.000 ziektegevallen per jaar. Het aantal meldingen is veel lager, omdat niet iedere zieke naar de huisarts gaat of de nVWA informeert., In 2010, the number of reports of foodborne infections to the Health Care Inspectorate (IGZ) and the new Food and Consumer Product Safety Authority (nVWA) was comparable to that in 2009 although the total number of cases did increase. As in previous years, Salmonella, Campylobacter and norovirus were the most important etologic agents. Salmonella was the most frequent causative agent in the reported cases and was responsible for almost all hospital admissions and for all three reported deaths. These are the main conclusions drawn from an analysis of the 2010 registers of the nVWA and IGZ carried out by the National Institute for Public Health and the Environment (RIVM). To prevent outbreaks, the government, producers, suppliers and the hotel and catering industry, but also consumers, need to pay continuous attention to all aspects of food safety. Special care should be taken to prevent contamination during the production of food that will be eaten raw or undercooked, to implement good hygienic practices during food processing and to prevent cross contamination during the preparation and storage of food. In 2010, the nVWA received 432 reports of foodborne infections compared to 458 reports in 2009. The number of cases increased slightly (1178 patients in 2010 and 1143 in 2009). The number of reports registered by the IGZ was, after a decrease in 2009 (35 reports), back to the level of 2004-2008 (about 45 reports annually). The total number of cases in 2010 (355 patients) was comparable to that of 2009 (342 patients), but the percentage of hospitalizations was higher: 21% (2009: 9%; 2008: 11%; 2007: 16%). The RIVM estimates the actual number of foodborne infections and intoxications to be between 300,000 and 1,230,000 cases per year. The number of reports is, however, lower as not all infected patients visit their GP or inform the nVWA, and clusters of patients are underreported.

RIVM rapport:Het totale aantal meldingen van voedselinfecties bij de Inspectie voor de Gezondheidszorg (IGZ) en de nieuwe Voedsel en Waren Autoriteit (nVWA) was in 2010 vergelijkbaar met 2009. Wel zijn er in 2010 meer mensen ziek geworden van een voedselinfectie - een melding kan meerdere mensen betreffen. Belangrijke verwekkers van voedselinfecties waren, evenals in de voorgaande jaren, de bacteriën Salmonella en Campylobacter en het norovirus. Salmonella veroorzaakte de meeste zieken, en ook het merendeel van de ziekenhuisopnames en de drie gemelde sterfgevallen waren een gevolg van Salmonella. Dit zijn de belangrijkste conclusies uit een analyse door het RIVM van de registratiecijfers over 2010 van de nVWA en de IGZ. Om uitbraken van voedselinfecties te voorkomen, blijft aandacht voor de voedselveiligheid nodig bij de overheid, voedselproducenten, voedselleveranciers, horeca én de consumenten. Daarbij moet bij het productieproces goede hygiëne in acht wordt genomen, en moet kruisbesmetting van rauw en gaar voedsel tijdens het bereiden en bewaren van voedsel worden voorkomen. e nVWA kreeg in 2010 432 meldingen over voedselinfecties binnen, tegenover 458 meldingen in 2009. Het aantal betrokken zieken steeg daarentegen iets (1178 zieken in 2010 en 1143 in 2009). Bij de IGZ is na de daling van het aantal meldingen in 2009 (35 meldingen) het aantal in 2010 weer gelijk aan het jaarlijks aantal meldingen tussen 2004 en 2008: ongeveer 45. Het aantal zieken dat bij deze meldingen was betrokken, bleef in 2010 (355 zieken) op ongeveer hetzelfde aantal als in 2009 (342 zieken). Het aantal ziekenhuisopnames was met 21% hoog (2009: 9%; 2008: 11%; 2007: 16%). Het RIVM schat de werkelijke omvang van voedselinfecties en -vergiftigingen op 300.000 tot 1.230.000 ziektegevallen per jaar. Het aantal meldingen is veel lager, omdat niet iedere zieke naar de huisarts gaat of de nVWA informeert., In 2010, the number of reports of foodborne infections to the Health Care Inspectorate (IGZ) and the new Food and Consumer Product Safety Authority (nVWA) was comparable to that in 2009 although the total number of cases did increase. As in previous years, Salmonella, Campylobacter and norovirus were the most important etologic agents. Salmonella was the most frequent causative agent in the reported cases and was responsible for almost all hospital admissions and for all three reported deaths. These are the main conclusions drawn from an analysis of the 2010 registers of the nVWA and IGZ carried out by the National Institute for Public Health and the Environment (RIVM). To prevent outbreaks, the government, producers, suppliers and the hotel and catering industry, but also consumers, need to pay continuous attention to all aspects of food safety. Special care should be taken to prevent contamination during the production of food that will be eaten raw or undercooked, to implement good hygienic practices during food processing and to prevent cross contamination during the preparation and storage of food. In 2010, the nVWA received 432 reports of foodborne infections compared to 458 reports in 2009. The number of cases increased slightly (1178 patients in 2010 and 1143 in 2009). The number of reports registered by the IGZ was, after a decrease in 2009 (35 reports), back to the level of 2004-2008 (about 45 reports annually). The total number of cases in 2010 (355 patients) was comparable to that of 2009 (342 patients), but the percentage of hospitalizations was higher: 21% (2009: 9%; 2008: 11%; 2007: 16%). The RIVM estimates the actual number of foodborne infections and intoxications to be between 300,000 and 1,230,000 cases per year. The number of reports is, however, lower as not all infected patients visit their GP or inform the nVWA, and clusters of patients are underreported.

RIVM rapport:Het totale aantal meldingen van voedselinfecties bij de Inspectie voor de Gezondheidszorg (IGZ) en de nieuwe Voedsel en Waren Autoriteit (nVWA) was in 2010 vergelijkbaar met 2009. Wel zijn er in 2010 meer mensen ziek geworden van een voedselinfectie - een melding kan meerdere mensen betreffen. Belangrijke verwekkers van voedselinfecties waren, evenals in de voorgaande jaren, de bacteriën Salmonella en Campylobacter en het norovirus. Salmonella veroorzaakte de meeste zieken, en ook het merendeel van de ziekenhuisopnames en de drie gemelde sterfgevallen waren een gevolg van Salmonella. Dit zijn de belangrijkste conclusies uit een analyse door het RIVM van de registratiecijfers over 2010 van de nVWA en de IGZ. Om uitbraken van voedselinfecties te voorkomen, blijft aandacht voor de voedselveiligheid nodig bij de overheid, voedselproducenten, voedselleveranciers, horeca én de consumenten. Daarbij moet bij het productieproces goede hygiëne in acht wordt genomen, en moet kruisbesmetting van rauw en gaar voedsel tijdens het bereiden en bewaren van voedsel worden voorkomen. e nVWA kreeg in 2010 432 meldingen over voedselinfecties binnen, tegenover 458 meldingen in 2009. Het aantal betrokken zieken steeg daarentegen iets (1178 zieken in 2010 en 1143 in 2009). Bij de IGZ is na de daling van het aantal meldingen in 2009 (35 meldingen) het aantal in 2010 weer gelijk aan het jaarlijks aantal meldingen tussen 2004 en 2008: ongeveer 45. Het aantal zieken dat bij deze meldingen was betrokken, bleef in 2010 (355 zieken) op ongeveer hetzelfde aantal als in 2009 (342 zieken). Het aantal ziekenhuisopnames was met 21% hoog (2009: 9%; 2008: 11%; 2007: 16%). Het RIVM schat de werkelijke omvang van voedselinfecties en -vergiftigingen op 300.000 tot 1.230.000 ziektegevallen per jaar. Het aantal meldingen is veel lager, omdat niet iedere zieke naar de huisarts gaat of de nVWA informeert., In 2010, the number of reports of foodborne infections to the Health Care Inspectorate (IGZ) and the new Food and Consumer Product Safety Authority (nVWA) was comparable to that in 2009 although the total number of cases did increase. As in previous years, Salmonella, Campylobacter and norovirus were the most important etologic agents. Salmonella was the most frequent causative agent in the reported cases and was responsible for almost all hospital admissions and for all three reported deaths. These are the main conclusions drawn from an analysis of the 2010 registers of the nVWA and IGZ carried out by the National Institute for Public Health and the Environment (RIVM). To prevent outbreaks, the government, producers, suppliers and the hotel and catering industry, but also consumers, need to pay continuous attention to all aspects of food safety. Special care should be taken to prevent contamination during the production of food that will be eaten raw or undercooked, to implement good hygienic practices during food processing and to prevent cross contamination during the preparation and storage of food. In 2010, the nVWA received 432 reports of foodborne infections compared to 458 reports in 2009. The number of cases increased slightly (1178 patients in 2010 and 1143 in 2009). The number of reports registered by the IGZ was, after a decrease in 2009 (35 reports), back to the level of 2004-2008 (about 45 reports annually). The total number of cases in 2010 (355 patients) was comparable to that of 2009 (342 patients), but the percentage of hospitalizations was higher: 21% (2009: 9%; 2008: 11%; 2007: 16%). The RIVM estimates the actual number of foodborne infections and intoxications to be between 300,000 and 1,230,000 cases per year. The number of reports is, however, lower as not all infected patients visit their GP or inform the nVWA, and clusters of patients are underreported.

RIVM rapport:In 2009 was zowel het aantal meldingen van voedselinfecties als het aantal mensen dat daar ziek van was geworden lager dan in 2008. De daling kwam vooral doordat in 2007 en 2008 enkele uitbraken van voedselinfecties hadden plaatsgevonden waar relatief veel mensen ziek van waren geworden. In de voorafgaande jaren, tussen 2001 en 2006, daalde het aantal gemelde voedselinfecties. Belangrijkste verwekkers van voedselinfecties waren in 2009 de bacterien Campylobacter en Salmonella en het norovirus. De meeste patienten werden getroffen door het norovirus, maar de meeste ziekenhuisopnames werden veroorzaakt door Salmonella. Dit zijn de belangrijkste conclusies uit een analyse door het RIVM van de registratiecijfers over 2009 van de Voedsel en Waren Autoriteit (VWA) en de Inspectie voor de Gezondheidszorg (IGZ). Mensen kunnen een voedselinfectie oplopen door rauw of onvoldoende gaar voedsel te eten, en door slechte hygiene en kruisbesmetting tijdens het bereiden en bewaren van voedsel. Om uitbraken als in 2007 en 2008 te voorkomen blijft aandacht nodig voor voedselveiligheid van de overheid, producenten, voedselleveranciers, voedselbereiders, en consumenten. De VWA kreeg in 2009 458 meldingen van consumenten over voedselinfecties, tegenover 585 in 2008. Het aantal betrokken zieken daalde eveneens (1713 in 2008 en 1143 in 2009). Ook bij de IGZ, die de wettelijk verplichte meldingen van artsen verzamelt, bleef het aantal zieken en het aantal ziekenhuisopnames beperkt: de IGZ verzamelde 35 meldingen met 342 betrokken zieken (695 in 2008) en 29 ziekenhuisopnames (79 in 2008). Het RIVM schat de werkelijke omvang van voedselinfecties en -vergiftigingen op 300.000 tot 750.000 gevallen per jaar. Het aantal meldingen is lager, omdat niet iedere zieke naar de huisarts gaat of de VWA informeert., In 2009, the number of reports of foodborne infections and the number of patients involved were lower than in 2008. The main reason for this decrease was that a few outbreaks of foodborne infections occurred in 2007 and 2008 which involved relatively large numbers of patients. In the previous years, between 2001 and 2006, the number of reported foodborne infections showed a decreasing trend. In 2009 the most important causative agents of foodborne infections were Campylobacter, Salmonella, and norovirus. Of those people reported ill, most were found to be infected with norovirus. Salmonella was the main reason behind most of the hospital admissions. These are the main conclusions from an analysis made by the National Institute for Public Health and the Environment (RIVM) based on the 2009 registration data from the Food and Consumer Product Safety Authority (VWA) and the Health Care Inspectorate (IGZ). Consumers can acquire a foodborne infection by eating raw or undercooked food and/or through poor hygiene or cross contamination during handling or stocking of food. To prevent outbreaks such as those in 2007 and 2008, continuous attention should be paid to food safety by the government, producers, suppliers, handlers of food, and by consumers. In 2009, the VWA received 458 reports from consumers about foodborne infections compared with 585 reports in 2008. The number of patients involved also decreased with 1,713 in 2008 and 1,143 in 2009. This trend was also noted by the IGZ where the mandatory reports from physicians are registered. Here, the number of patients involved and the number of hospitalised patients decreased as well. The IGZ noted 35 reports with 342 patients (695 in 2008) and 29 hospitalisations (79 in 2008). The RIVM estimates the actual number of foodborne infections and intoxications to be between 300,000 and 750,000 cases per year. The number of reports is lower because not all infected patients visit their GP or inform the VWA.

In 2009 was zowel het aantal meldingen van voedselinfecties als het aantal mensen dat daar ziek van was geworden lager dan in 2008. De daling kwam vooral doordat in 2007 en 2008 enkele uitbraken van voedselinfecties hadden plaatsgevonden waar relatief veel mensen ziek van waren geworden. In de voorafgaande jaren, tussen 2001 en 2006, daalde het aantal gemelde voedselinfecties. Belangrijkste verwekkers van voedselinfecties waren in 2009 de bacterien Campylobacter en Salmonella en het norovirus. De meeste patienten werden getroffen door het norovirus, maar de meeste ziekenhuisopnames werden veroorzaakt door Salmonella. Dit zijn de belangrijkste conclusies uit een analyse door het RIVM van de registratiecijfers over 2009 van de Voedsel en Waren Autoriteit (VWA) en de Inspectie voor de Gezondheidszorg (IGZ). Mensen kunnen een voedselinfectie oplopen door rauw of onvoldoende gaar voedsel te eten, en door slechte hygiene en kruisbesmetting tijdens het bereiden en bewaren van voedsel. Om uitbraken als in 2007 en 2008 te voorkomen blijft aandacht nodig voor voedselveiligheid van de overheid, producenten, voedselleveranciers, voedselbereiders, en consumenten. De VWA kreeg in 2009 458 meldingen van consumenten over voedselinfecties, tegenover 585 in 2008. Het aantal betrokken zieken daalde eveneens (1713 in 2008 en 1143 in 2009). Ook bij de IGZ, die de wettelijk verplichte meldingen van artsen verzamelt, bleef het aantal zieken en het aantal ziekenhuisopnames beperkt: de IGZ verzamelde 35 meldingen met 342 betrokken zieken (695 in 2008) en 29 ziekenhuisopnames (79 in 2008). Het RIVM schat de werkelijke omvang van voedselinfecties en -vergiftigingen op 300.000 tot 750.000 gevallen per jaar. Het aantal meldingen is lager, omdat niet iedere zieke naar de huisarts gaat of de VWA informeert., In 2009, the number of reports of foodborne infections and the number of patients involved were lower than in 2008. The main reason for this decrease was that a few outbreaks of foodborne infections occurred in 2007 and 2008 which involved relatively large numbers of patients. In the previous years, between 2001 and 2006, the number of reported foodborne infections showed a decreasing trend. In 2009 the most important causative agents of foodborne infections were Campylobacter, Salmonella, and norovirus. Of those people reported ill, most were found to be infected with norovirus. Salmonella was the main reason behind most of the hospital admissions. These are the main conclusions from an analysis made by the National Institute for Public Health and the Environment (RIVM) based on the 2009 registration data from the Food and Consumer Product Safety Authority (VWA) and the Health Care Inspectorate (IGZ). Consumers can acquire a foodborne infection by eating raw or undercooked food and/or through poor hygiene or cross contamination during handling or stocking of food. To prevent outbreaks such as those in 2007 and 2008, continuous attention should be paid to food safety by the government, producers, suppliers, handlers of food, and by consumers. In 2009, the VWA received 458 reports from consumers about foodborne infections compared with 585 reports in 2008. The number of patients involved also decreased with 1,713 in 2008 and 1,143 in 2009. This trend was also noted by the IGZ where the mandatory reports from physicians are registered. Here, the number of patients involved and the number of hospitalised patients decreased as well. The IGZ noted 35 reports with 342 patients (695 in 2008) and 29 hospitalisations (79 in 2008). The RIVM estimates the actual number of foodborne infections and intoxications to be between 300,000 and 750,000 cases per year. The number of reports is lower because not all infected patients visit their GP or inform the VWA.

RIVM rapport:In 2009 was zowel het aantal meldingen van voedselinfecties als het aantal mensen dat daar ziek van was geworden lager dan in 2008. De daling kwam vooral doordat in 2007 en 2008 enkele uitbraken van voedselinfecties hadden plaatsgevonden waar relatief veel mensen ziek van waren geworden. In de voorafgaande jaren, tussen 2001 en 2006, daalde het aantal gemelde voedselinfecties. Belangrijkste verwekkers van voedselinfecties waren in 2009 de bacterien Campylobacter en Salmonella en het norovirus. De meeste patienten werden getroffen door het norovirus, maar de meeste ziekenhuisopnames werden veroorzaakt door Salmonella. Dit zijn de belangrijkste conclusies uit een analyse door het RIVM van de registratiecijfers over 2009 van de Voedsel en Waren Autoriteit (VWA) en de Inspectie voor de Gezondheidszorg (IGZ). Mensen kunnen een voedselinfectie oplopen door rauw of onvoldoende gaar voedsel te eten, en door slechte hygiene en kruisbesmetting tijdens het bereiden en bewaren van voedsel. Om uitbraken als in 2007 en 2008 te voorkomen blijft aandacht nodig voor voedselveiligheid van de overheid, producenten, voedselleveranciers, voedselbereiders, en consumenten. De VWA kreeg in 2009 458 meldingen van consumenten over voedselinfecties, tegenover 585 in 2008. Het aantal betrokken zieken daalde eveneens (1713 in 2008 en 1143 in 2009). Ook bij de IGZ, die de wettelijk verplichte meldingen van artsen verzamelt, bleef het aantal zieken en het aantal ziekenhuisopnames beperkt: de IGZ verzamelde 35 meldingen met 342 betrokken zieken (695 in 2008) en 29 ziekenhuisopnames (79 in 2008). Het RIVM schat de werkelijke omvang van voedselinfecties en -vergiftigingen op 300.000 tot 750.000 gevallen per jaar. Het aantal meldingen is lager, omdat niet iedere zieke naar de huisarts gaat of de VWA informeert., In 2009, the number of reports of foodborne infections and the number of patients involved were lower than in 2008. The main reason for this decrease was that a few outbreaks of foodborne infections occurred in 2007 and 2008 which involved relatively large numbers of patients. In the previous years, between 2001 and 2006, the number of reported foodborne infections showed a decreasing trend. In 2009 the most important causative agents of foodborne infections were Campylobacter, Salmonella, and norovirus. Of those people reported ill, most were found to be infected with norovirus. Salmonella was the main reason behind most of the hospital admissions. These are the main conclusions from an analysis made by the National Institute for Public Health and the Environment (RIVM) based on the 2009 registration data from the Food and Consumer Product Safety Authority (VWA) and the Health Care Inspectorate (IGZ). Consumers can acquire a foodborne infection by eating raw or undercooked food and/or through poor hygiene or cross contamination during handling or stocking of food. To prevent outbreaks such as those in 2007 and 2008, continuous attention should be paid to food safety by the government, producers, suppliers, handlers of food, and by consumers. In 2009, the VWA received 458 reports from consumers about foodborne infections compared with 585 reports in 2008. The number of patients involved also decreased with 1,713 in 2008 and 1,143 in 2009. This trend was also noted by the IGZ where the mandatory reports from physicians are registered. Here, the number of patients involved and the number of hospitalised patients decreased as well. The IGZ noted 35 reports with 342 patients (695 in 2008) and 29 hospitalisations (79 in 2008). The RIVM estimates the actual number of foodborne infections and intoxications to be between 300,000 and 750,000 cases per year. The number of reports is lower because not all infected patients visit their GP or inform the VWA.

RIVM rapport:In 2009 was zowel het aantal meldingen van voedselinfecties als het aantal mensen dat daar ziek van was geworden lager dan in 2008. De daling kwam vooral doordat in 2007 en 2008 enkele uitbraken van voedselinfecties hadden plaatsgevonden waar relatief veel mensen ziek van waren geworden. In de voorafgaande jaren, tussen 2001 en 2006, daalde het aantal gemelde voedselinfecties. Belangrijkste verwekkers van voedselinfecties waren in 2009 de bacterien Campylobacter en Salmonella en het norovirus. De meeste patienten werden getroffen door het norovirus, maar de meeste ziekenhuisopnames werden veroorzaakt door Salmonella. Dit zijn de belangrijkste conclusies uit een analyse door het RIVM van de registratiecijfers over 2009 van de Voedsel en Waren Autoriteit (VWA) en de Inspectie voor de Gezondheidszorg (IGZ). Mensen kunnen een voedselinfectie oplopen door rauw of onvoldoende gaar voedsel te eten, en door slechte hygiene en kruisbesmetting tijdens het bereiden en bewaren van voedsel. Om uitbraken als in 2007 en 2008 te voorkomen blijft aandacht nodig voor voedselveiligheid van de overheid, producenten, voedselleveranciers, voedselbereiders, en consumenten. De VWA kreeg in 2009 458 meldingen van consumenten over voedselinfecties, tegenover 585 in 2008. Het aantal betrokken zieken daalde eveneens (1713 in 2008 en 1143 in 2009). Ook bij de IGZ, die de wettelijk verplichte meldingen van artsen verzamelt, bleef het aantal zieken en het aantal ziekenhuisopnames beperkt: de IGZ verzamelde 35 meldingen met 342 betrokken zieken (695 in 2008) en 29 ziekenhuisopnames (79 in 2008). Het RIVM schat de werkelijke omvang van voedselinfecties en -vergiftigingen op 300.000 tot 750.000 gevallen per jaar. Het aantal meldingen is lager, omdat niet iedere zieke naar de huisarts gaat of de VWA informeert., In 2009, the number of reports of foodborne infections and the number of patients involved were lower than in 2008. The main reason for this decrease was that a few outbreaks of foodborne infections occurred in 2007 and 2008 which involved relatively large numbers of patients. In the previous years, between 2001 and 2006, the number of reported foodborne infections showed a decreasing trend. In 2009 the most important causative agents of foodborne infections were Campylobacter, Salmonella, and norovirus. Of those people reported ill, most were found to be infected with norovirus. Salmonella was the main reason behind most of the hospital admissions. These are the main conclusions from an analysis made by the National Institute for Public Health and the Environment (RIVM) based on the 2009 registration data from the Food and Consumer Product Safety Authority (VWA) and the Health Care Inspectorate (IGZ). Consumers can acquire a foodborne infection by eating raw or undercooked food and/or through poor hygiene or cross contamination during handling or stocking of food. To prevent outbreaks such as those in 2007 and 2008, continuous attention should be paid to food safety by the government, producers, suppliers, handlers of food, and by consumers. In 2009, the VWA received 458 reports from consumers about foodborne infections compared with 585 reports in 2008. The number of patients involved also decreased with 1,713 in 2008 and 1,143 in 2009. This trend was also noted by the IGZ where the mandatory reports from physicians are registered. Here, the number of patients involved and the number of hospitalised patients decreased as well. The IGZ noted 35 reports with 342 patients (695 in 2008) and 29 hospitalisations (79 in 2008). The RIVM estimates the actual number of foodborne infections and intoxications to be between 300,000 and 750,000 cases per year. The number of reports is lower because not all infected patients visit their GP or inform the VWA.

RIVM rapport:Net als in 2007 bleef het aantal gemelde zieken door voedselinfecties in 2008 hoog. Dat kwam doordat zich opnieuw een aantal omvangrijke uitbraken voordeden. Belangrijkste verwekkers van voedselinfecties waren de bacterien Salmonella en Campylobacter en het norovirus. De meeste patienten werden getroffen door Salmonella, die ook de meeste ziekenhuisopnames veroorzaakte. Dit zijn de belangrijkste conclusies uit een analyse door het RIVM van de registratiecijfers over 2008 van de Voedsel en Waren Autoriteit (VWA) en de Inspectie voor de Gezondheidszorg (IGZ). Mensen kunnen een voedselinfectie oplopen door rauw of onvoldoende gaar voedsel te eten, en door slechte hygiene en kruisbesmetting tijdens het bereiden en bewaren van voedsel. Blijvende aandacht voor voedselveiligheid is daarom vereist bij de overheid, producenten, voedselleveranciers en -bereiders, en bij consumenten. Het RIVM heeft voorlichtingsmateriaal ontwikkeld om voedselvergiftigingen te voorkomen. In dit materiaal ligt de nadruk op hygiene tijdens het bereiden en bewaren van voedsel. De VWA kreeg in 2008 585 meldingen van consumenten over voedselinfecties. Dit aantal is lager dan in 2007 (621 meldingen), maar het aantal betrokken zieken bleef gelijk (1723 in 2007 en 1713 in 2008). Ook bij de IGZ, dat de wettelijk verplichte meldingen van artsen verzamelt, bleef het aantal zieken en het aantal ziekenhuisopnames op een hoog niveau. Het RIVM schat de werkelijke omvang van voedselinfecties en -vergiftigingen op 300.000 tot 750.000 gevallen per jaar. Het aantal meldingen is lager, omdat niet iedere zieke naar de huisarts gaat of de VWA informeert., As in 2007, the number of people reported ill due to a foodborne infection remained high in the Netherlands in 2008. The main reason for this was the occurrence of a number of large outbreaks. The most important causative agents of foodborne infections were Salmonella, norovirus, and Campylobacter. Of those people reported ill, most were found to be infected with Salmonella which was also the main reason behind most of the hospital admissions. These are the main conclusions from an analysis made by the National Institute for Public Health and the Environment (RIVM) based on the 2008 registration data from the Food and Consumer Product Safety Authority (VWA) and the Health Care Inspectorate (IGZ). Consumers can acquire a foodborne infection by eating raw or undercooked food and/or through poor hygiene or cross contamination during handling or stocking of food. Continuous attention should be paid to food safety by the government, producers, suppliers, handlers of food, and by consumers. The RIVM has previously developed information material on how to prevent foodborne infections. This information stresses the need for proper hygiene during the handling or stocking of food products. In 2008, the VWA received 585 reports from consumers about foodborne infections. This number is lower than the 621 reports in 2006, but the number of patients involved remained high: 1,723 in 2007 and 1,713 in 2008. This trend was also noted by the IGZ where the mandatory reports from physicians are registered. Here, the number of patients involved and the number of hospitalised patients remained at a high level. The RIVM estimates the actual number of foodborne infections and intoxications to be between 300,000 and 750,000 cases per year. The number of reports is lower because not all infected patients visit their GP or inform the VWA.

Net als in 2007 bleef het aantal gemelde zieken door voedselinfecties in 2008 hoog. Dat kwam doordat zich opnieuw een aantal omvangrijke uitbraken voordeden. Belangrijkste verwekkers van voedselinfecties waren de bacterien Salmonella en Campylobacter en het norovirus. De meeste patienten werden getroffen door Salmonella, die ook de meeste ziekenhuisopnames veroorzaakte. Dit zijn de belangrijkste conclusies uit een analyse door het RIVM van de registratiecijfers over 2008 van de Voedsel en Waren Autoriteit (VWA) en de Inspectie voor de Gezondheidszorg (IGZ). Mensen kunnen een voedselinfectie oplopen door rauw of onvoldoende gaar voedsel te eten, en door slechte hygiene en kruisbesmetting tijdens het bereiden en bewaren van voedsel. Blijvende aandacht voor voedselveiligheid is daarom vereist bij de overheid, producenten, voedselleveranciers en -bereiders, en bij consumenten. Het RIVM heeft voorlichtingsmateriaal ontwikkeld om voedselvergiftigingen te voorkomen. In dit materiaal ligt de nadruk op hygiene tijdens het bereiden en bewaren van voedsel. De VWA kreeg in 2008 585 meldingen van consumenten over voedselinfecties. Dit aantal is lager dan in 2007 (621 meldingen), maar het aantal betrokken zieken bleef gelijk (1723 in 2007 en 1713 in 2008). Ook bij de IGZ, dat de wettelijk verplichte meldingen van artsen verzamelt, bleef het aantal zieken en het aantal ziekenhuisopnames op een hoog niveau. Het RIVM schat de werkelijke omvang van voedselinfecties en -vergiftigingen op 300.000 tot 750.000 gevallen per jaar. Het aantal meldingen is lager, omdat niet iedere zieke naar de huisarts gaat of de VWA informeert., As in 2007, the number of people reported ill due to a foodborne infection remained high in the Netherlands in 2008. The main reason for this was the occurrence of a number of large outbreaks. The most important causative agents of foodborne infections were Salmonella, norovirus, and Campylobacter. Of those people reported ill, most were found to be infected with Salmonella which was also the main reason behind most of the hospital admissions. These are the main conclusions from an analysis made by the National Institute for Public Health and the Environment (RIVM) based on the 2008 registration data from the Food and Consumer Product Safety Authority (VWA) and the Health Care Inspectorate (IGZ). Consumers can acquire a foodborne infection by eating raw or undercooked food and/or through poor hygiene or cross contamination during handling or stocking of food. Continuous attention should be paid to food safety by the government, producers, suppliers, handlers of food, and by consumers. The RIVM has previously developed information material on how to prevent foodborne infections. This information stresses the need for proper hygiene during the handling or stocking of food products. In 2008, the VWA received 585 reports from consumers about foodborne infections. This number is lower than the 621 reports in 2006, but the number of patients involved remained high: 1,723 in 2007 and 1,713 in 2008. This trend was also noted by the IGZ where the mandatory reports from physicians are registered. Here, the number of patients involved and the number of hospitalised patients remained at a high level. The RIVM estimates the actual number of foodborne infections and intoxications to be between 300,000 and 750,000 cases per year. The number of reports is lower because not all infected patients visit their GP or inform the VWA.

RIVM rapport:Net als in 2007 bleef het aantal gemelde zieken door voedselinfecties in 2008 hoog. Dat kwam doordat zich opnieuw een aantal omvangrijke uitbraken voordeden. Belangrijkste verwekkers van voedselinfecties waren de bacterien Salmonella en Campylobacter en het norovirus. De meeste patienten werden getroffen door Salmonella, die ook de meeste ziekenhuisopnames veroorzaakte. Dit zijn de belangrijkste conclusies uit een analyse door het RIVM van de registratiecijfers over 2008 van de Voedsel en Waren Autoriteit (VWA) en de Inspectie voor de Gezondheidszorg (IGZ). Mensen kunnen een voedselinfectie oplopen door rauw of onvoldoende gaar voedsel te eten, en door slechte hygiene en kruisbesmetting tijdens het bereiden en bewaren van voedsel. Blijvende aandacht voor voedselveiligheid is daarom vereist bij de overheid, producenten, voedselleveranciers en -bereiders, en bij consumenten. Het RIVM heeft voorlichtingsmateriaal ontwikkeld om voedselvergiftigingen te voorkomen. In dit materiaal ligt de nadruk op hygiene tijdens het bereiden en bewaren van voedsel. De VWA kreeg in 2008 585 meldingen van consumenten over voedselinfecties. Dit aantal is lager dan in 2007 (621 meldingen), maar het aantal betrokken zieken bleef gelijk (1723 in 2007 en 1713 in 2008). Ook bij de IGZ, dat de wettelijk verplichte meldingen van artsen verzamelt, bleef het aantal zieken en het aantal ziekenhuisopnames op een hoog niveau. Het RIVM schat de werkelijke omvang van voedselinfecties en -vergiftigingen op 300.000 tot 750.000 gevallen per jaar. Het aantal meldingen is lager, omdat niet iedere zieke naar de huisarts gaat of de VWA informeert., As in 2007, the number of people reported ill due to a foodborne infection remained high in the Netherlands in 2008. The main reason for this was the occurrence of a number of large outbreaks. The most important causative agents of foodborne infections were Salmonella, norovirus, and Campylobacter. Of those people reported ill, most were found to be infected with Salmonella which was also the main reason behind most of the hospital admissions. These are the main conclusions from an analysis made by the National Institute for Public Health and the Environment (RIVM) based on the 2008 registration data from the Food and Consumer Product Safety Authority (VWA) and the Health Care Inspectorate (IGZ). Consumers can acquire a foodborne infection by eating raw or undercooked food and/or through poor hygiene or cross contamination during handling or stocking of food. Continuous attention should be paid to food safety by the government, producers, suppliers, handlers of food, and by consumers. The RIVM has previously developed information material on how to prevent foodborne infections. This information stresses the need for proper hygiene during the handling or stocking of food products. In 2008, the VWA received 585 reports from consumers about foodborne infections. This number is lower than the 621 reports in 2006, but the number of patients involved remained high: 1,723 in 2007 and 1,713 in 2008. This trend was also noted by the IGZ where the mandatory reports from physicians are registered. Here, the number of patients involved and the number of hospitalised patients remained at a high level. The RIVM estimates the actual number of foodborne infections and intoxications to be between 300,000 and 750,000 cases per year. The number of reports is lower because not all infected patients visit their GP or inform the VWA.

RIVM rapport:Net als in 2007 bleef het aantal gemelde zieken door voedselinfecties in 2008 hoog. Dat kwam doordat zich opnieuw een aantal omvangrijke uitbraken voordeden. Belangrijkste verwekkers van voedselinfecties waren de bacterien Salmonella en Campylobacter en het norovirus. De meeste patienten werden getroffen door Salmonella, die ook de meeste ziekenhuisopnames veroorzaakte. Dit zijn de belangrijkste conclusies uit een analyse door het RIVM van de registratiecijfers over 2008 van de Voedsel en Waren Autoriteit (VWA) en de Inspectie voor de Gezondheidszorg (IGZ). Mensen kunnen een voedselinfectie oplopen door rauw of onvoldoende gaar voedsel te eten, en door slechte hygiene en kruisbesmetting tijdens het bereiden en bewaren van voedsel. Blijvende aandacht voor voedselveiligheid is daarom vereist bij de overheid, producenten, voedselleveranciers en -bereiders, en bij consumenten. Het RIVM heeft voorlichtingsmateriaal ontwikkeld om voedselvergiftigingen te voorkomen. In dit materiaal ligt de nadruk op hygiene tijdens het bereiden en bewaren van voedsel. De VWA kreeg in 2008 585 meldingen van consumenten over voedselinfecties. Dit aantal is lager dan in 2007 (621 meldingen), maar het aantal betrokken zieken bleef gelijk (1723 in 2007 en 1713 in 2008). Ook bij de IGZ, dat de wettelijk verplichte meldingen van artsen verzamelt, bleef het aantal zieken en het aantal ziekenhuisopnames op een hoog niveau. Het RIVM schat de werkelijke omvang van voedselinfecties en -vergiftigingen op 300.000 tot 750.000 gevallen per jaar. Het aantal meldingen is lager, omdat niet iedere zieke naar de huisarts gaat of de VWA informeert., As in 2007, the number of people reported ill due to a foodborne infection remained high in the Netherlands in 2008. The main reason for this was the occurrence of a number of large outbreaks. The most important causative agents of foodborne infections were Salmonella, norovirus, and Campylobacter. Of those people reported ill, most were found to be infected with Salmonella which was also the main reason behind most of the hospital admissions. These are the main conclusions from an analysis made by the National Institute for Public Health and the Environment (RIVM) based on the 2008 registration data from the Food and Consumer Product Safety Authority (VWA) and the Health Care Inspectorate (IGZ). Consumers can acquire a foodborne infection by eating raw or undercooked food and/or through poor hygiene or cross contamination during handling or stocking of food. Continuous attention should be paid to food safety by the government, producers, suppliers, handlers of food, and by consumers. The RIVM has previously developed information material on how to prevent foodborne infections. This information stresses the need for proper hygiene during the handling or stocking of food products. In 2008, the VWA received 585 reports from consumers about foodborne infections. This number is lower than the 621 reports in 2006, but the number of patients involved remained high: 1,723 in 2007 and 1,713 in 2008. This trend was also noted by the IGZ where the mandatory reports from physicians are registered. Here, the number of patients involved and the number of hospitalised patients remained at a high level. The RIVM estimates the actual number of foodborne infections and intoxications to be between 300,000 and 750,000 cases per year. The number of reports is lower because not all infected patients visit their GP or inform the VWA.

RIVM rapport:Het aantal gemelde zieken door voedselinfecties is in 2007 gestegen. Belangrijkste verwekkers van voedselinfecties waren in 2007 de bacterien Salmonella en Campylobacter en het norovirus. De meeste patienten werden getroffen door Salmonella, die ook de meeste ziekenhuisopnames veroorzaakte. De toename van het aantal voedselinfecties is voornamelijk te verklaren door een aantal omvangrijke uitbraken. Mensen kunnen een voedselinfectie oplopen door rauw of onvoldoende gaar voedsel te eten, een slechte hygiene en kruisbesmetting tijdens het bereiden en bewaren van voedsel. Blijvende aandacht voor voedselveiligheid is daarom vereist bij overheid, bij producenten, voedselleveranciers en -bereiders, en bij consumenten. Dit zijn de belangrijkste conclusies uit een analyse door het RIVM van de registratiecijfers van de Voedsel en Waren Autoriteit (VWA) en de Inspectie voor de Gezondheidszorg (IGZ). De VWA kreeg in 2007 621 meldingen van consumenten over voedselinfecties. Dit aantal is hoger dan in 2006 (530 meldingen) en er zijn steeds meer zieken bij betrokken (van 1329 in 2006 naar 1723). Ook bij de IGZ, dat de wettelijk verplichte melding van artsen verzamelt, is deze trend zichtbaar. Het aantal meldingen van voedselinfecties bij de IGZ bleef nagenoeg gelijk, maar het aantal zieken en het aantal ziekenhuisopnames steeg. Het RIVM schat de werkelijke omvang van voedselinfecties en -vergiftigingen op 300.000 tot 750.000 gevallen per jaar. Het aantal meldingen is lager, omdat niet iedere zieke naar de huisarts gaat of de VWA informeert. Het RIVM heeft voorlichtingsmateriaal ontwikkeld om voedselvergiftigingen te voorkomen. Vanaf medio juni 2008 stellen onder andere de GGD'en en Postbus 51 deze informatie beschikbaar voor een breed publiek. In dit materiaal ligt de nadruk op hygiene tijdens het bereiden en bewaren van voedsel., The number of people reported ill due to a foodborne infection increased in 2007. The most important causative agents of foodborne infections were Salmonella, norovirus, and Campylobacter. Most patients were infected with Salmonella which was also the cause behind most of the hospital admissions. The increase in the number of infections is mainly due to a number of large outbreaks in the Netherlands. Consumers can acquire a foodborne infection by eating raw or undercooked food, through poor hygiene or cross contamination during handling or stocking of food. Continuous attention should be paid to food safety by the government, producers, suppliers, handlers of food and by consumers. These are the main conclusions from an analysis made by the RIVM based on registration data from the Food and Consumer Product Safety Authority (VWA) and the Health Care Inspectorate (IGZ). In 2007, the VWA received 621 reports from consumers about foodborne infections. This number is higher than the 530 reports in 2006, and the number of patients involved has increased from 1,329 in 2006 to 1,723 in 2007. This trend has also been noted by the IGZ where the mandatory reports from physicians are registered. Here, the number of reported foodborne infections remained stable, but the number of patients involved and the number of hospitalised patients increased. The RIVM estimates the actual number of foodborne infections and intoxications to be between 300,000 and 750,000 cases per year. The number of reports is lower because not all infected patients visit their GP or inform the VWA. The RIVM had developed information material on how to prevent foodborne infections. From mid 2008, the Dutch local public health services (GGD) and the governmental public service information 'Postbus 51' will make this information available to the general public. This information stresses the need for proper hygiene during handling or stocking of food products.

RIVM rapport:Het aantal gemelde zieken door voedselinfecties is in 2007 gestegen. Belangrijkste verwekkers van voedselinfecties waren in 2007 de bacterien Salmonella en Campylobacter en het norovirus. De meeste patienten werden getroffen door Salmonella, die ook de meeste ziekenhuisopnames veroorzaakte. De toename van het aantal voedselinfecties is voornamelijk te verklaren door een aantal omvangrijke uitbraken. Mensen kunnen een voedselinfectie oplopen door rauw of onvoldoende gaar voedsel te eten, een slechte hygiene en kruisbesmetting tijdens het bereiden en bewaren van voedsel. Blijvende aandacht voor voedselveiligheid is daarom vereist bij overheid, bij producenten, voedselleveranciers en -bereiders, en bij consumenten. Dit zijn de belangrijkste conclusies uit een analyse door het RIVM van de registratiecijfers van de Voedsel en Waren Autoriteit (VWA) en de Inspectie voor de Gezondheidszorg (IGZ). De VWA kreeg in 2007 621 meldingen van consumenten over voedselinfecties. Dit aantal is hoger dan in 2006 (530 meldingen) en er zijn steeds meer zieken bij betrokken (van 1329 in 2006 naar 1723). Ook bij de IGZ, dat de wettelijk verplichte melding van artsen verzamelt, is deze trend zichtbaar. Het aantal meldingen van voedselinfecties bij de IGZ bleef nagenoeg gelijk, maar het aantal zieken en het aantal ziekenhuisopnames steeg. Het RIVM schat de werkelijke omvang van voedselinfecties en -vergiftigingen op 300.000 tot 750.000 gevallen per jaar. Het aantal meldingen is lager, omdat niet iedere zieke naar de huisarts gaat of de VWA informeert. Het RIVM heeft voorlichtingsmateriaal ontwikkeld om voedselvergiftigingen te voorkomen. Vanaf medio juni 2008 stellen onder andere de GGD'en en Postbus 51 deze informatie beschikbaar voor een breed publiek. In dit materiaal ligt de nadruk op hygiene tijdens het bereiden en bewaren van voedsel., The number of people reported ill due to a foodborne infection increased in 2007. The most important causative agents of foodborne infections were Salmonella, norovirus, and Campylobacter. Most patients were infected with Salmonella which was also the cause behind most of the hospital admissions. The increase in the number of infections is mainly due to a number of large outbreaks in the Netherlands. Consumers can acquire a foodborne infection by eating raw or undercooked food, through poor hygiene or cross contamination during handling or stocking of food. Continuous attention should be paid to food safety by the government, producers, suppliers, handlers of food and by consumers. These are the main conclusions from an analysis made by the RIVM based on registration data from the Food and Consumer Product Safety Authority (VWA) and the Health Care Inspectorate (IGZ). In 2007, the VWA received 621 reports from consumers about foodborne infections. This number is higher than the 530 reports in 2006, and the number of patients involved has increased from 1,329 in 2006 to 1,723 in 2007. This trend has also been noted by the IGZ where the mandatory reports from physicians are registered. Here, the number of reported foodborne infections remained stable, but the number of patients involved and the number of hospitalised patients increased. The RIVM estimates the actual number of foodborne infections and intoxications to be between 300,000 and 750,000 cases per year. The number of reports is lower because not all infected patients visit their GP or inform the VWA. The RIVM had developed information material on how to prevent foodborne infections. From mid 2008, the Dutch local public health services (GGD) and the governmental public service information 'Postbus 51' will make this information available to the general public. This information stresses the need for proper hygiene during handling or stocking of food products.

RIVM rapport:Het aantal gemelde zieken door voedselinfecties is in 2007 gestegen. Belangrijkste verwekkers van voedselinfecties waren in 2007 de bacterien Salmonella en Campylobacter en het norovirus. De meeste patienten werden getroffen door Salmonella, die ook de meeste ziekenhuisopnames veroorzaakte. De toename van het aantal voedselinfecties is voornamelijk te verklaren door een aantal omvangrijke uitbraken. Mensen kunnen een voedselinfectie oplopen door rauw of onvoldoende gaar voedsel te eten, een slechte hygiene en kruisbesmetting tijdens het bereiden en bewaren van voedsel. Blijvende aandacht voor voedselveiligheid is daarom vereist bij overheid, bij producenten, voedselleveranciers en -bereiders, en bij consumenten. Dit zijn de belangrijkste conclusies uit een analyse door het RIVM van de registratiecijfers van de Voedsel en Waren Autoriteit (VWA) en de Inspectie voor de Gezondheidszorg (IGZ). De VWA kreeg in 2007 621 meldingen van consumenten over voedselinfecties. Dit aantal is hoger dan in 2006 (530 meldingen) en er zijn steeds meer zieken bij betrokken (van 1329 in 2006 naar 1723). Ook bij de IGZ, dat de wettelijk verplichte melding van artsen verzamelt, is deze trend zichtbaar. Het aantal meldingen van voedselinfecties bij de IGZ bleef nagenoeg gelijk, maar het aantal zieken en het aantal ziekenhuisopnames steeg. Het RIVM schat de werkelijke omvang van voedselinfecties en -vergiftigingen op 300.000 tot 750.000 gevallen per jaar. Het aantal meldingen is lager, omdat niet iedere zieke naar de huisarts gaat of de VWA informeert. Het RIVM heeft voorlichtingsmateriaal ontwikkeld om voedselvergiftigingen te voorkomen. Vanaf medio juni 2008 stellen onder andere de GGD'en en Postbus 51 deze informatie beschikbaar voor een breed publiek. In dit materiaal ligt de nadruk op hygiene tijdens het bereiden en bewaren van voedsel., The number of people reported ill due to a foodborne infection increased in 2007. The most important causative agents of foodborne infections were Salmonella, norovirus, and Campylobacter. Most patients were infected with Salmonella which was also the cause behind most of the hospital admissions. The increase in the number of infections is mainly due to a number of large outbreaks in the Netherlands. Consumers can acquire a foodborne infection by eating raw or undercooked food, through poor hygiene or cross contamination during handling or stocking of food. Continuous attention should be paid to food safety by the government, producers, suppliers, handlers of food and by consumers. These are the main conclusions from an analysis made by the RIVM based on registration data from the Food and Consumer Product Safety Authority (VWA) and the Health Care Inspectorate (IGZ). In 2007, the VWA received 621 reports from consumers about foodborne infections. This number is higher than the 530 reports in 2006, and the number of patients involved has increased from 1,329 in 2006 to 1,723 in 2007. This trend has also been noted by the IGZ where the mandatory reports from physicians are registered. Here, the number of reported foodborne infections remained stable, but the number of patients involved and the number of hospitalised patients increased. The RIVM estimates the actual number of foodborne infections and intoxications to be between 300,000 and 750,000 cases per year. The number of reports is lower because not all infected patients visit their GP or inform the VWA. The RIVM had developed information material on how to prevent foodborne infections. From mid 2008, the Dutch local public health services (GGD) and the governmental public service information 'Postbus 51' will make this information available to the general public. This information stresses the need for proper hygiene during handling or stocking of food products.

RIVM rapport:De laatste twee jaar blijft het aantal gemelde ziektegevallen door een voedselinfectie laag. De meeste patienten werden in 2006 getroffen door het norovirus, maar Salmonella veroorzaakte de meeste ziekenhuisopnames. Dat blijkt uit een analyse door het RIVM op basis van registratiecijfers van de Voedsel en Waren Autoriteit (VWA) en de Inspectie voor de Gezondheidszorg (IGZ). De VWA kreeg in 2006 530 meldingen van consumenten over voedselinfecties. Dit aantal ligt nagenoeg op hetzelfde niveau als de 535 meldingen in 2005, maar er zijn steeds minder ziektegevallen bij betrokken. Dit duidt op een dalende trend van het aantal ziektegevallen door voedselinfecties. Ook bij IGZ, dat de wettelijk verplichte melding van artsen verzamelt, is deze trend zichtbaar, hoewel iets minder duidelijk. Lag het aantal meldingen van voedselinfecties bij IGZ in 2001 op 143, sinds 2004 schommelt dit aantal rond de 90. Belangrijkste verwekkers van voedselinfecties waren in 2006 het norovirus, Campylobacter en Salmonella. Het norovirus zorgde in 2006 voor de meeste ziektegevallen (280 patienten). Salmonella bleef echter verantwoordelijk voor 79 % van de 25 ziekenhuisopnames door voedselinfectie. Hierbij moet worden aangetekend dat ondanks de toegenomen aandacht, de GGD en de VWA nog te weinig het norovirus vaststellen als oorzaak van de voedselinfectie. De registraties door VWA en IGZ liggen fors lager dan het werkelijke voorkomen, dat wordt geschat op 300.000 tot 750.000 gevallen per jaar. Dit duidt erop dat blijvende aandacht voor voedselveiligheid is vereist bij overheid, bij producenten, leveranciers en bereiders van voedsel en bij consumenten. Consumenten kunnen een voedselinfectie oplopen door het eten van rauw of onvoldoende gaar voedsel, een slechte hygikne en kruisbesmetting bij het bereiden en bewaren van voedsel. Het RIVM adviseert om gerichte voorlichting te bevorderen., The number of people reported ill due to a foodborne infection has remained low over the last two years. In 2006, most of these patients were infected with norovirus, but Salmonella was the cause behind most of the hospital admissions. This is concluded from an analysis made by the RIVM. The analysis is based on registration data from the Food and Consumer Product Safety Authority (VWA) and the Health Care Inspectorate (IGZ). In 2006, the VWA received 530 reports from consumers about foodborne infections. Although this number is close to that of the 535 reports in 2005, fewer patients were involved. This suggests a decreasing trend in the number of patients affected by foodborne infections. This trend has also been noted (although slightly less) by the IGZ, where the mandatory reports from physicians are registered. Here, the number of reported foodborne infections was 143 in 2001 but has fluctuated around 90 per year since 2004. In 2006, the most important causative agents of foodborne infections were norovirus, Campylobacter and Salmonella. The majority of these cases (280 patients) were caused by norovirus infection. However, Salmonella was still responsible for 79% of the 25 hospital admissions for foodborne infections. Moreover, it should be noted that in spite of increased attention, the local municipal health services (GGD) and the VWA still do not identify norovirus often enough as the cause of a foodborne infection. The number of cases reported to the VWA and the IGZ are substantially lower than the actual number that occurs, which is estimated at 300 000 to 750 000 cases per year. This suggests that continuous attention should be paid to food safety by the government, producers, suppliers, and handlers of food and by consumers. Consumers can acquire a foodborne infection by eating raw or undercooked food, through poor hygiene or cross contamination during handling or stocking of food products. The RIVM recommends stimulating the circulation of good advice

RIVM rapport:De laatste twee jaar blijft het aantal gemelde ziektegevallen door een voedselinfectie laag. De meeste patienten werden in 2006 getroffen door het norovirus, maar Salmonella veroorzaakte de meeste ziekenhuisopnames. Dat blijkt uit een analyse door het RIVM op basis van registratiecijfers van de Voedsel en Waren Autoriteit (VWA) en de Inspectie voor de Gezondheidszorg (IGZ). De VWA kreeg in 2006 530 meldingen van consumenten over voedselinfecties. Dit aantal ligt nagenoeg op hetzelfde niveau als de 535 meldingen in 2005, maar er zijn steeds minder ziektegevallen bij betrokken. Dit duidt op een dalende trend van het aantal ziektegevallen door voedselinfecties. Ook bij IGZ, dat de wettelijk verplichte melding van artsen verzamelt, is deze trend zichtbaar, hoewel iets minder duidelijk. Lag het aantal meldingen van voedselinfecties bij IGZ in 2001 op 143, sinds 2004 schommelt dit aantal rond de 90. Belangrijkste verwekkers van voedselinfecties waren in 2006 het norovirus, Campylobacter en Salmonella. Het norovirus zorgde in 2006 voor de meeste ziektegevallen (280 patienten). Salmonella bleef echter verantwoordelijk voor 79 % van de 25 ziekenhuisopnames door voedselinfectie. Hierbij moet worden aangetekend dat ondanks de toegenomen aandacht, de GGD en de VWA nog te weinig het norovirus vaststellen als oorzaak van de voedselinfectie. De registraties door VWA en IGZ liggen fors lager dan het werkelijke voorkomen, dat wordt geschat op 300.000 tot 750.000 gevallen per jaar. Dit duidt erop dat blijvende aandacht voor voedselveiligheid is vereist bij overheid, bij producenten, leveranciers en bereiders van voedsel en bij consumenten. Consumenten kunnen een voedselinfectie oplopen door het eten van rauw of onvoldoende gaar voedsel, een slechte hygikne en kruisbesmetting bij het bereiden en bewaren van voedsel. Het RIVM adviseert om gerichte voorlichting te bevorderen., The number of people reported ill due to a foodborne infection has remained low over the last two years. In 2006, most of these patients were infected with norovirus, but Salmonella was the cause behind most of the hospital admissions. This is concluded from an analysis made by the RIVM. The analysis is based on registration data from the Food and Consumer Product Safety Authority (VWA) and the Health Care Inspectorate (IGZ). In 2006, the VWA received 530 reports from consumers about foodborne infections. Although this number is close to that of the 535 reports in 2005, fewer patients were involved. This suggests a decreasing trend in the number of patients affected by foodborne infections. This trend has also been noted (although slightly less) by the IGZ, where the mandatory reports from physicians are registered. Here, the number of reported foodborne infections was 143 in 2001 but has fluctuated around 90 per year since 2004. In 2006, the most important causative agents of foodborne infections were norovirus, Campylobacter and Salmonella. The majority of these cases (280 patients) were caused by norovirus infection. However, Salmonella was still responsible for 79% of the 25 hospital admissions for foodborne infections. Moreover, it should be noted that in spite of increased attention, the local municipal health services (GGD) and the VWA still do not identify norovirus often enough as the cause of a foodborne infection. The number of cases reported to the VWA and the IGZ are substantially lower than the actual number that occurs, which is estimated at 300 000 to 750 000 cases per year. This suggests that continuous attention should be paid to food safety by the government, producers, suppliers, and handlers of food and by consumers. Consumers can acquire a foodborne infection by eating raw or undercooked food, through poor hygiene or cross contamination during handling or stocking of food products. The RIVM recommends stimulating the circulation of good advice

RIVM rapport:De laatste twee jaar blijft het aantal gemelde ziektegevallen door een voedselinfectie laag. De meeste patienten werden in 2006 getroffen door het norovirus, maar Salmonella veroorzaakte de meeste ziekenhuisopnames. Dat blijkt uit een analyse door het RIVM op basis van registratiecijfers van de Voedsel en Waren Autoriteit (VWA) en de Inspectie voor de Gezondheidszorg (IGZ). De VWA kreeg in 2006 530 meldingen van consumenten over voedselinfecties. Dit aantal ligt nagenoeg op hetzelfde niveau als de 535 meldingen in 2005, maar er zijn steeds minder ziektegevallen bij betrokken. Dit duidt op een dalende trend van het aantal ziektegevallen door voedselinfecties. Ook bij IGZ, dat de wettelijk verplichte melding van artsen verzamelt, is deze trend zichtbaar, hoewel iets minder duidelijk. Lag het aantal meldingen van voedselinfecties bij IGZ in 2001 op 143, sinds 2004 schommelt dit aantal rond de 90. Belangrijkste verwekkers van voedselinfecties waren in 2006 het norovirus, Campylobacter en Salmonella. Het norovirus zorgde in 2006 voor de meeste ziektegevallen (280 patienten). Salmonella bleef echter verantwoordelijk voor 79 % van de 25 ziekenhuisopnames door voedselinfectie. Hierbij moet worden aangetekend dat ondanks de toegenomen aandacht, de GGD en de VWA nog te weinig het norovirus vaststellen als oorzaak van de voedselinfectie. De registraties door VWA en IGZ liggen fors lager dan het werkelijke voorkomen, dat wordt geschat op 300.000 tot 750.000 gevallen per jaar. Dit duidt erop dat blijvende aandacht voor voedselveiligheid is vereist bij overheid, bij producenten, leveranciers en bereiders van voedsel en bij consumenten. Consumenten kunnen een voedselinfectie oplopen door het eten van rauw of onvoldoende gaar voedsel, een slechte hygikne en kruisbesmetting bij het bereiden en bewaren van voedsel. Het RIVM adviseert om gerichte voorlichting te bevorderen., The number of people reported ill due to a foodborne infection has remained low over the last two years. In 2006, most of these patients were infected with norovirus, but Salmonella was the cause behind most of the hospital admissions. This is concluded from an analysis made by the RIVM. The analysis is based on registration data from the Food and Consumer Product Safety Authority (VWA) and the Health Care Inspectorate (IGZ). In 2006, the VWA received 530 reports from consumers about foodborne infections. Although this number is close to that of the 535 reports in 2005, fewer patients were involved. This suggests a decreasing trend in the number of patients affected by foodborne infections. This trend has also been noted (although slightly less) by the IGZ, where the mandatory reports from physicians are registered. Here, the number of reported foodborne infections was 143 in 2001 but has fluctuated around 90 per year since 2004. In 2006, the most important causative agents of foodborne infections were norovirus, Campylobacter and Salmonella. The majority of these cases (280 patients) were caused by norovirus infection. However, Salmonella was still responsible for 79% of the 25 hospital admissions for foodborne infections. Moreover, it should be noted that in spite of increased attention, the local municipal health services (GGD) and the VWA still do not identify norovirus often enough as the cause of a foodborne infection. The number of cases reported to the VWA and the IGZ are substantially lower than the actual number that occurs, which is estimated at 300 000 to 750 000 cases per year. This suggests that continuous attention should be paid to food safety by the government, producers, suppliers, and handlers of food and by consumers. Consumers can acquire a foodborne infection by eating raw or undercooked food, through poor hygiene or cross contamination during handling or stocking of food products. The RIVM recommends stimulating the circulation of good advice

RIVM rapport:In 2005 was het aantal meldingen van voedselinfecties bij de Inspectie voor de Gezondheidszorg vergelijkbaar met 2004: 44 explosies en 44 patienten met een verzorgend of verplegend beroep of werkzaam in de levensmiddelensector. In 2005 werd een daling gezien in de gemelde incidenten van voedselinfecties bij de Voedsel en Waren Autoriteit (totaal 535, inclusief 301 explosies ten opzichte van 601 meldingen, waaronder 336 explosies in 2004). Bij de Voedsel en Waren Autoriteit werd relatief vaak een mogelijke oorzaak gevonden (in 28% van de meldingen, ten opzichte van 16% in 2004), waarbij Bacillus cereus (3,5%) het meest frequent werd gezien, gevolgd door Staphylococcus aureus (1,5%). Indirect werd geschat dat 4,7% van de daar gemelde explosies viraal van oorsprong was, terwijl slechts 3 norovirus explosies werden geregistreerd. Bij de Inspectie voor de Gezondheidszorg werd voor 64% van de explosies een verwekker aangegeven, met name Salmonella (34%), Campylobacter (23%) en norovirus (7%). In 2005 werd Campylobacter vaker gezien als oorzaak (in 2004 bij 17%). Tegelijkertijd werd norovirus in 2005 minder vaak gerapporteerd (in 2004 bij 15%)., In 2005, the number of outbreaks notified to the Inspectorate was comparable with 2004: 44 outbreaks (with 357 cases) and 44 foodhandlers and professionals in health care with a laboratory-confirmed foodborne infection. The number of incidents reported to the Food and Consumer Product Safety Authority in 2005 (535, including 301 outbreaks) was lower than in 2004 (601, including 336 outbreaks). At the Food and Consumer Product Safety Authority, a probable cause for the foodborne infections and intoxications was relatively frequently found (for 28% of the incidents versus 16% in 2004). Bacillus cereus (3.6%) was most frequently reported, followed by Staphylococcus aureus (1.5%). It was indirectly estimated that 4.7% of reported outbreaks were of viral origin, although only three norovirus outbreaks were reported. At the Inspectorate for Health Care, the causative agent was reported for 64% of the outbreaks. Salmonella was most frequently identified (34%), followed by Campylobacter (23%) and norovirus (7%). In 2005, Campylobacter was observed more often as the cause (in 2004 17%). Simultaneously, norovirus was reported less often in 2005 (in 2004 15%).

In 2005 was het aantal meldingen van voedselinfecties bij de Inspectie voor de Gezondheidszorg vergelijkbaar met 2004: 44 explosies en 44 patienten met een verzorgend of verplegend beroep of werkzaam in de levensmiddelensector. In 2005 werd een daling gezien in de gemelde incidenten van voedselinfecties bij de Voedsel en Waren Autoriteit (totaal 535, inclusief 301 explosies ten opzichte van 601 meldingen, waaronder 336 explosies in 2004). Bij de Voedsel en Waren Autoriteit werd relatief vaak een mogelijke oorzaak gevonden (in 28% van de meldingen, ten opzichte van 16% in 2004), waarbij Bacillus cereus (3,5%) het meest frequent werd gezien, gevolgd door Staphylococcus aureus (1,5%). Indirect werd geschat dat 4,7% van de daar gemelde explosies viraal van oorsprong was, terwijl slechts 3 norovirus explosies werden geregistreerd. Bij de Inspectie voor de Gezondheidszorg werd voor 64% van de explosies een verwekker aangegeven, met name Salmonella (34%), Campylobacter (23%) en norovirus (7%). In 2005 werd Campylobacter vaker gezien als oorzaak (in 2004 bij 17%). Tegelijkertijd werd norovirus in 2005 minder vaak gerapporteerd (in 2004 bij 15%)., In 2005, the number of outbreaks notified to the Inspectorate was comparable with 2004: 44 outbreaks (with 357 cases) and 44 foodhandlers and professionals in health care with a laboratory-confirmed foodborne infection. The number of incidents reported to the Food and Consumer Product Safety Authority in 2005 (535, including 301 outbreaks) was lower than in 2004 (601, including 336 outbreaks). At the Food and Consumer Product Safety Authority, a probable cause for the foodborne infections and intoxications was relatively frequently found (for 28% of the incidents versus 16% in 2004). Bacillus cereus (3.6%) was most frequently reported, followed by Staphylococcus aureus (1.5%). It was indirectly estimated that 4.7% of reported outbreaks were of viral origin, although only three norovirus outbreaks were reported. At the Inspectorate for Health Care, the causative agent was reported for 64% of the outbreaks. Salmonella was most frequently identified (34%), followed by Campylobacter (23%) and norovirus (7%). In 2005, Campylobacter was observed more often as the cause (in 2004 17%). Simultaneously, norovirus was reported less often in 2005 (in 2004 15%).

RIVM rapport:In 2005 was het aantal meldingen van voedselinfecties bij de Inspectie voor de Gezondheidszorg vergelijkbaar met 2004: 44 explosies en 44 patienten met een verzorgend of verplegend beroep of werkzaam in de levensmiddelensector. In 2005 werd een daling gezien in de gemelde incidenten van voedselinfecties bij de Voedsel en Waren Autoriteit (totaal 535, inclusief 301 explosies ten opzichte van 601 meldingen, waaronder 336 explosies in 2004). Bij de Voedsel en Waren Autoriteit werd relatief vaak een mogelijke oorzaak gevonden (in 28% van de meldingen, ten opzichte van 16% in 2004), waarbij Bacillus cereus (3,5%) het meest frequent werd gezien, gevolgd door Staphylococcus aureus (1,5%). Indirect werd geschat dat 4,7% van de daar gemelde explosies viraal van oorsprong was, terwijl slechts 3 norovirus explosies werden geregistreerd. Bij de Inspectie voor de Gezondheidszorg werd voor 64% van de explosies een verwekker aangegeven, met name Salmonella (34%), Campylobacter (23%) en norovirus (7%). In 2005 werd Campylobacter vaker gezien als oorzaak (in 2004 bij 17%). Tegelijkertijd werd norovirus in 2005 minder vaak gerapporteerd (in 2004 bij 15%)., In 2005, the number of outbreaks notified to the Inspectorate was comparable with 2004: 44 outbreaks (with 357 cases) and 44 foodhandlers and professionals in health care with a laboratory-confirmed foodborne infection. The number of incidents reported to the Food and Consumer Product Safety Authority in 2005 (535, including 301 outbreaks) was lower than in 2004 (601, including 336 outbreaks). At the Food and Consumer Product Safety Authority, a probable cause for the foodborne infections and intoxications was relatively frequently found (for 28% of the incidents versus 16% in 2004). Bacillus cereus (3.6%) was most frequently reported, followed by Staphylococcus aureus (1.5%). It was indirectly estimated that 4.7% of reported outbreaks were of viral origin, although only three norovirus outbreaks were reported. At the Inspectorate for Health Care, the causative agent was reported for 64% of the outbreaks. Salmonella was most frequently identified (34%), followed by Campylobacter (23%) and norovirus (7%). In 2005, Campylobacter was observed more often as the cause (in 2004 17%). Simultaneously, norovirus was reported less often in 2005 (in 2004 15%).

RIVM rapport:In 2005 was het aantal meldingen van voedselinfecties bij de Inspectie voor de Gezondheidszorg vergelijkbaar met 2004: 44 explosies en 44 patienten met een verzorgend of verplegend beroep of werkzaam in de levensmiddelensector. In 2005 werd een daling gezien in de gemelde incidenten van voedselinfecties bij de Voedsel en Waren Autoriteit (totaal 535, inclusief 301 explosies ten opzichte van 601 meldingen, waaronder 336 explosies in 2004). Bij de Voedsel en Waren Autoriteit werd relatief vaak een mogelijke oorzaak gevonden (in 28% van de meldingen, ten opzichte van 16% in 2004), waarbij Bacillus cereus (3,5%) het meest frequent werd gezien, gevolgd door Staphylococcus aureus (1,5%). Indirect werd geschat dat 4,7% van de daar gemelde explosies viraal van oorsprong was, terwijl slechts 3 norovirus explosies werden geregistreerd. Bij de Inspectie voor de Gezondheidszorg werd voor 64% van de explosies een verwekker aangegeven, met name Salmonella (34%), Campylobacter (23%) en norovirus (7%). In 2005 werd Campylobacter vaker gezien als oorzaak (in 2004 bij 17%). Tegelijkertijd werd norovirus in 2005 minder vaak gerapporteerd (in 2004 bij 15%)., In 2005, the number of outbreaks notified to the Inspectorate was comparable with 2004: 44 outbreaks (with 357 cases) and 44 foodhandlers and professionals in health care with a laboratory-confirmed foodborne infection. The number of incidents reported to the Food and Consumer Product Safety Authority in 2005 (535, including 301 outbreaks) was lower than in 2004 (601, including 336 outbreaks). At the Food and Consumer Product Safety Authority, a probable cause for the foodborne infections and intoxications was relatively frequently found (for 28% of the incidents versus 16% in 2004). Bacillus cereus (3.6%) was most frequently reported, followed by Staphylococcus aureus (1.5%). It was indirectly estimated that 4.7% of reported outbreaks were of viral origin, although only three norovirus outbreaks were reported. At the Inspectorate for Health Care, the causative agent was reported for 64% of the outbreaks. Salmonella was most frequently identified (34%), followed by Campylobacter (23%) and norovirus (7%). In 2005, Campylobacter was observed more often as the cause (in 2004 17%). Simultaneously, norovirus was reported less often in 2005 (in 2004 15%).

RIVM rapport:Deze rapportage beschrijft geregistreerde voedselinfecties en voedselvergiftigingen in Nederland in 2004. In 2004 was het aantal meldingen van voedselinfecties bij de Inspectie voor de Gezondheidszorg duidelijk lager dan in voorgaande jaren: 48 explosies en 45 patienten met een verzorgend of verplegend beroep of werkzaam in de levensmiddelensector. Echter, deze daling werd niet teruggezien in de gemelde incidenten van voedselinfecties (totaal 601, inclusief 337 explosies ten opzichte van 582 meldingen, waaronder 324 explosies in 2003) bij de Voedsel en Waren Autoriteit. Een deel van de daling geobserveerd bij de Inspectie lijkt ook te berusten op een registratie-artefact. Bij de Voedsel en Waren Autoriteit werd een mogelijke oorzaak gevonden voor 16% van de meldingen, waarbij Bacillus cereus (2,8%) het meest frequent werd gezien, gevolgd door Salmonella (1,0%). Indirect werd geschat dat 5,6% van de daar gemelde explosies viraal van oorsprong was, terwijl slechts 1 norovirus explosie werd geregistreerd. Bij de Inspectie voor de Gezondheidszorg werd voor 73% van de explosies een verwekker aangegeven, met name Salmonella (40%), Campylobacter (17%) en norovirus (15%). In 2004 werd Campylobacter vaker gezien als oorzaak (in 2003 bij 12%). Tegelijkertijd werd norovirus in 2004 minder vaak gerapporteerd (in 2003 bij 23%)., In this report data are presented on foodborne infections and intoxications in the Netherlands in 2004. In 2004, the number of outbreaks notified to the Inspectorate was clearly lower than in previous years: 48 outbreaks (with 649 cases) and 45 foodhandlers and professionals in health care with a laboratory-confirmed foodborne infection. In contrast, the number of incidents reported to the Food and Consumer Product Safety Authority in 2004 (601, including 337 outbreaks) was somewhat higher than in 2003 (582, including 324 outbreaks). The decrease at the Inspectorate is partially considered a registration artefact. At the Food and Consumer Product Safety Authority, a probable cause for the foodborne infections and intoxications was found for 16% of the incidents. Bacillus cereus (2.8%) was most frequently reported, followed by Salmonella (1.0%). It was indirectly estimated that 6.5% of reported outbreaks were of viral origin, although only one norovirus outbreak was reported. At the Inspectorate for Health Care, the causative agent was reported for 73% of the outbreaks. Salmonella was most frequently identified (40%), followed by Campylobacter (17%) and norovirus (15%). In 2004, Campylobacter was observed more often as the cause (in 2003 12%). Simultaneously, norovirus was reported less often in 2004 (in 2003 23%).

Deze rapportage beschrijft geregistreerde voedselinfecties en voedselvergiftigingen in Nederland in 2004. In 2004 was het aantal meldingen van voedselinfecties bij de Inspectie voor de Gezondheidszorg duidelijk lager dan in voorgaande jaren: 48 explosies en 45 patienten met een verzorgend of verplegend beroep of werkzaam in de levensmiddelensector. Echter, deze daling werd niet teruggezien in de gemelde incidenten van voedselinfecties (totaal 601, inclusief 337 explosies ten opzichte van 582 meldingen, waaronder 324 explosies in 2003) bij de Voedsel en Waren Autoriteit. Een deel van de daling geobserveerd bij de Inspectie lijkt ook te berusten op een registratie-artefact. Bij de Voedsel en Waren Autoriteit werd een mogelijke oorzaak gevonden voor 16% van de meldingen, waarbij Bacillus cereus (2,8%) het meest frequent werd gezien, gevolgd door Salmonella (1,0%). Indirect werd geschat dat 5,6% van de daar gemelde explosies viraal van oorsprong was, terwijl slechts 1 norovirus explosie werd geregistreerd. Bij de Inspectie voor de Gezondheidszorg werd voor 73% van de explosies een verwekker aangegeven, met name Salmonella (40%), Campylobacter (17%) en norovirus (15%). In 2004 werd Campylobacter vaker gezien als oorzaak (in 2003 bij 12%). Tegelijkertijd werd norovirus in 2004 minder vaak gerapporteerd (in 2003 bij 23%)., In this report data are presented on foodborne infections and intoxications in the Netherlands in 2004. In 2004, the number of outbreaks notified to the Inspectorate was clearly lower than in previous years: 48 outbreaks (with 649 cases) and 45 foodhandlers and professionals in health care with a laboratory-confirmed foodborne infection. In contrast, the number of incidents reported to the Food and Consumer Product Safety Authority in 2004 (601, including 337 outbreaks) was somewhat higher than in 2003 (582, including 324 outbreaks). The decrease at the Inspectorate is partially considered a registration artefact. At the Food and Consumer Product Safety Authority, a probable cause for the foodborne infections and intoxications was found for 16% of the incidents. Bacillus cereus (2.8%) was most frequently reported, followed by Salmonella (1.0%). It was indirectly estimated that 6.5% of reported outbreaks were of viral origin, although only one norovirus outbreak was reported. At the Inspectorate for Health Care, the causative agent was reported for 73% of the outbreaks. Salmonella was most frequently identified (40%), followed by Campylobacter (17%) and norovirus (15%). In 2004, Campylobacter was observed more often as the cause (in 2003 12%). Simultaneously, norovirus was reported less often in 2004 (in 2003 23%).

RIVM rapport:Deze rapportage beschrijft geregistreerde voedselinfecties en voedselvergiftigingen in Nederland in 2004. In 2004 was het aantal meldingen van voedselinfecties bij de Inspectie voor de Gezondheidszorg duidelijk lager dan in voorgaande jaren: 48 explosies en 45 patienten met een verzorgend of verplegend beroep of werkzaam in de levensmiddelensector. Echter, deze daling werd niet teruggezien in de gemelde incidenten van voedselinfecties (totaal 601, inclusief 337 explosies ten opzichte van 582 meldingen, waaronder 324 explosies in 2003) bij de Voedsel en Waren Autoriteit. Een deel van de daling geobserveerd bij de Inspectie lijkt ook te berusten op een registratie-artefact. Bij de Voedsel en Waren Autoriteit werd een mogelijke oorzaak gevonden voor 16% van de meldingen, waarbij Bacillus cereus (2,8%) het meest frequent werd gezien, gevolgd door Salmonella (1,0%). Indirect werd geschat dat 5,6% van de daar gemelde explosies viraal van oorsprong was, terwijl slechts 1 norovirus explosie werd geregistreerd. Bij de Inspectie voor de Gezondheidszorg werd voor 73% van de explosies een verwekker aangegeven, met name Salmonella (40%), Campylobacter (17%) en norovirus (15%). In 2004 werd Campylobacter vaker gezien als oorzaak (in 2003 bij 12%). Tegelijkertijd werd norovirus in 2004 minder vaak gerapporteerd (in 2003 bij 23%)., In this report data are presented on foodborne infections and intoxications in the Netherlands in 2004. In 2004, the number of outbreaks notified to the Inspectorate was clearly lower than in previous years: 48 outbreaks (with 649 cases) and 45 foodhandlers and professionals in health care with a laboratory-confirmed foodborne infection. In contrast, the number of incidents reported to the Food and Consumer Product Safety Authority in 2004 (601, including 337 outbreaks) was somewhat higher than in 2003 (582, including 324 outbreaks). The decrease at the Inspectorate is partially considered a registration artefact. At the Food and Consumer Product Safety Authority, a probable cause for the foodborne infections and intoxications was found for 16% of the incidents. Bacillus cereus (2.8%) was most frequently reported, followed by Salmonella (1.0%). It was indirectly estimated that 6.5% of reported outbreaks were of viral origin, although only one norovirus outbreak was reported. At the Inspectorate for Health Care, the causative agent was reported for 73% of the outbreaks. Salmonella was most frequently identified (40%), followed by Campylobacter (17%) and norovirus (15%). In 2004, Campylobacter was observed more often as the cause (in 2003 12%). Simultaneously, norovirus was reported less often in 2004 (in 2003 23%).

RIVM rapport:Deze rapportage beschrijft geregistreerde voedselinfecties en voedselvergiftigingen in Nederland in 2004. In 2004 was het aantal meldingen van voedselinfecties bij de Inspectie voor de Gezondheidszorg duidelijk lager dan in voorgaande jaren: 48 explosies en 45 patienten met een verzorgend of verplegend beroep of werkzaam in de levensmiddelensector. Echter, deze daling werd niet teruggezien in de gemelde incidenten van voedselinfecties (totaal 601, inclusief 337 explosies ten opzichte van 582 meldingen, waaronder 324 explosies in 2003) bij de Voedsel en Waren Autoriteit. Een deel van de daling geobserveerd bij de Inspectie lijkt ook te berusten op een registratie-artefact. Bij de Voedsel en Waren Autoriteit werd een mogelijke oorzaak gevonden voor 16% van de meldingen, waarbij Bacillus cereus (2,8%) het meest frequent werd gezien, gevolgd door Salmonella (1,0%). Indirect werd geschat dat 5,6% van de daar gemelde explosies viraal van oorsprong was, terwijl slechts 1 norovirus explosie werd geregistreerd. Bij de Inspectie voor de Gezondheidszorg werd voor 73% van de explosies een verwekker aangegeven, met name Salmonella (40%), Campylobacter (17%) en norovirus (15%). In 2004 werd Campylobacter vaker gezien als oorzaak (in 2003 bij 12%). Tegelijkertijd werd norovirus in 2004 minder vaak gerapporteerd (in 2003 bij 23%)., In this report data are presented on foodborne infections and intoxications in the Netherlands in 2004. In 2004, the number of outbreaks notified to the Inspectorate was clearly lower than in previous years: 48 outbreaks (with 649 cases) and 45 foodhandlers and professionals in health care with a laboratory-confirmed foodborne infection. In contrast, the number of incidents reported to the Food and Consumer Product Safety Authority in 2004 (601, including 337 outbreaks) was somewhat higher than in 2003 (582, including 324 outbreaks). The decrease at the Inspectorate is partially considered a registration artefact. At the Food and Consumer Product Safety Authority, a probable cause for the foodborne infections and intoxications was found for 16% of the incidents. Bacillus cereus (2.8%) was most frequently reported, followed by Salmonella (1.0%). It was indirectly estimated that 6.5% of reported outbreaks were of viral origin, although only one norovirus outbreak was reported. At the Inspectorate for Health Care, the causative agent was reported for 73% of the outbreaks. Salmonella was most frequently identified (40%), followed by Campylobacter (17%) and norovirus (15%). In 2004, Campylobacter was observed more often as the cause (in 2003 12%). Simultaneously, norovirus was reported less often in 2004 (in 2003 23%).

RIVM rapport:Voor schatting van de gezondheidsrisico's bij de consumptie van rauwe schelpdieren, besmet met Campylobacter lari, zijn kwantitatieve gegevens nodig over de dosis en de dosis-responsrelatie. In dit onderzoek zijn aantallen C. lari in rauwe oesters en mosselen geschat uit gegevens van een Most Probable Numbers (MPN)-test met 1 verdunning. Samen met gegevens over het aantal schelpdieren in een portie en de gewichtsverdeling van oesters/mosselen, kan hiermee de dosis pathogenen in een portie oesters/mosselen geschat worden. Voor Campylobacter lari zijn geen dosis-responsgegevens bekend, daarom zijn gegevens uit een vrijwilligersexperiment met C. jejuni gebruikt voor schatting van het infectierisico. Het mediane risico op infectie door C. lari na het eten van een enkele portie rauwe schelpdieren blijkt dan 2-10% (oesters) of 5-20% (mosselen) te zijn, afhankelijk van het tijdstip binnen het seizoen. Onzekerheidsanalyse leidt tot een 95% bovengrens voor het infectierisico van 60% . Uitgaande van gegevens voor C. jejuni zou de kans op acute gastro-enteritis na infectie tot 20% kunnen bedragen, zodat de geschatte mediane kans op ziekte 0.4-2% (oesters) of 1-4% (mosselen) zou kunnen zijn. Voor de consumptie van rauwe schelpdieren zijn geen bevolkingsgegevens bekend, zodat de geschatte risico's niet kunnen worden vertaald in mogelijke incidenties. Het is echter wel mogelijk om het risico na herhaalde blootstelling te berekenen: maandelijkse consumptie van een portie rauwe schelpdieren gedurende een kompleet seizoen leidt tot een geschatte kans op infectie van 50% (voor oesters, voor mosselen 60% . Na koken mag aangenomen worden dat besmette mosselen veilig zijn voor consumptie, mits het standaardrecept wordt gevolgd, en de mosselen niet gegeten worden, onmiddellijk na het openen van de schelp. De hier gegeven analyse geeft duidelijk aan dat er grote behoefte is aan meer kwantitatieve gegevens omtrent concentraties van pathogenen, consumptiepatronen, en dosis-responsrelaties, In order to assess health risks caused by consumption of raw shellfish contaminated with Campylobacter lari, quantitative information on the dose and the dose response relation is required. In this study, numbers of C. lari, present in raw oysters or mussels, are estimated from a single dilution, five tube MPN assay. Together with assumptions about numbers of shellfish in a portion, and the weight distribution of shellfish, this enables estimation of the dose present in a single portion of raw oysters/mussels. In the absence of dose response data for C. lari, data for Campylobacter jejuni have been used to estimate the risk of infection. The median risk of infection by C. lari after eating a single portion of raw shellfish then appears to be 2-10% (oysters) or 5-20% (mussels), dependent on the time within the season. Uncertainty analysis leads to an upper 95% limit for the infection risk of 60%. Based on information on C. jejuni, the risk of acute gastro-enteritis after infection may be as high as 20%, leading to estimated median illness risks of 0.4-2% (oysters) and 1-4% (mussels). Population data on the consumption of raw shellfish are not available ; therefore these risks cannot be translated into possible incidences. However, it is possible to estimate the risk of repeated exposure: monthly consumption of a portion of raw shellfish during one complete season leads to a risk of infection as high as 50% (oysters, for mussels 60%). Cooking may be assumed to render the contaminated mussels completely safe for consumption, provided this is performed according to standard recipe, and the mussels are not eaten immediately after opening the shells. The present calculations clearly show that, in order to enhance the reliability of the risk estimates, there is a strong necessity for more quantitative data on pathogen concentrations, consumption patterns, and dose response relations.

RIVM rapport:Voor schatting van de gezondheidsrisico's bij de consumptie van rauwe schelpdieren, besmet met Campylobacter lari, zijn kwantitatieve gegevens nodig over de dosis en de dosis-responsrelatie. In dit onderzoek zijn aantallen C. lari in rauwe oesters en mosselen geschat uit gegevens van een Most Probable Numbers (MPN)-test met 1 verdunning. Samen met gegevens over het aantal schelpdieren in een portie en de gewichtsverdeling van oesters/mosselen, kan hiermee de dosis pathogenen in een portie oesters/mosselen geschat worden. Voor Campylobacter lari zijn geen dosis-responsgegevens bekend, daarom zijn gegevens uit een vrijwilligersexperiment met C. jejuni gebruikt voor schatting van het infectierisico. Het mediane risico op infectie door C. lari na het eten van een enkele portie rauwe schelpdieren blijkt dan 2-10% (oesters) of 5-20% (mosselen) te zijn, afhankelijk van het tijdstip binnen het seizoen. Onzekerheidsanalyse leidt tot een 95% bovengrens voor het infectierisico van 60% . Uitgaande van gegevens voor C. jejuni zou de kans op acute gastro-enteritis na infectie tot 20% kunnen bedragen, zodat de geschatte mediane kans op ziekte 0.4-2% (oesters) of 1-4% (mosselen) zou kunnen zijn. Voor de consumptie van rauwe schelpdieren zijn geen bevolkingsgegevens bekend, zodat de geschatte risico's niet kunnen worden vertaald in mogelijke incidenties. Het is echter wel mogelijk om het risico na herhaalde blootstelling te berekenen: maandelijkse consumptie van een portie rauwe schelpdieren gedurende een kompleet seizoen leidt tot een geschatte kans op infectie van 50% (voor oesters, voor mosselen 60% . Na koken mag aangenomen worden dat besmette mosselen veilig zijn voor consumptie, mits het standaardrecept wordt gevolgd, en de mosselen niet gegeten worden, onmiddellijk na het openen van de schelp. De hier gegeven analyse geeft duidelijk aan dat er grote behoefte is aan meer kwantitatieve gegevens omtrent concentraties van pathogenen, consumptiepatronen, en dosis-responsrelaties, In order to assess health risks caused by consumption of raw shellfish contaminated with Campylobacter lari, quantitative information on the dose and the dose response relation is required. In this study, numbers of C. lari, present in raw oysters or mussels, are estimated from a single dilution, five tube MPN assay. Together with assumptions about numbers of shellfish in a portion, and the weight distribution of shellfish, this enables estimation of the dose present in a single portion of raw oysters/mussels. In the absence of dose response data for C. lari, data for Campylobacter jejuni have been used to estimate the risk of infection. The median risk of infection by C. lari after eating a single portion of raw shellfish then appears to be 2-10% (oysters) or 5-20% (mussels), dependent on the time within the season. Uncertainty analysis leads to an upper 95% limit for the infection risk of 60%. Based on information on C. jejuni, the risk of acute gastro-enteritis after infection may be as high as 20%, leading to estimated median illness risks of 0.4-2% (oysters) and 1-4% (mussels). Population data on the consumption of raw shellfish are not available ; therefore these risks cannot be translated into possible incidences. However, it is possible to estimate the risk of repeated exposure: monthly consumption of a portion of raw shellfish during one complete season leads to a risk of infection as high as 50% (oysters, for mussels 60%). Cooking may be assumed to render the contaminated mussels completely safe for consumption, provided this is performed according to standard recipe, and the mussels are not eaten immediately after opening the shells. The present calculations clearly show that, in order to enhance the reliability of the risk estimates, there is a strong necessity for more quantitative data on pathogen concentrations, consumption patterns, and dose response relations.

RIVM rapport:Voor schatting van de gezondheidsrisico's bij de consumptie van rauwe schelpdieren, besmet met Campylobacter lari, zijn kwantitatieve gegevens nodig over de dosis en de dosis-responsrelatie. In dit onderzoek zijn aantallen C. lari in rauwe oesters en mosselen geschat uit gegevens van een Most Probable Numbers (MPN)-test met 1 verdunning. Samen met gegevens over het aantal schelpdieren in een portie en de gewichtsverdeling van oesters/mosselen, kan hiermee de dosis pathogenen in een portie oesters/mosselen geschat worden. Voor Campylobacter lari zijn geen dosis-responsgegevens bekend, daarom zijn gegevens uit een vrijwilligersexperiment met C. jejuni gebruikt voor schatting van het infectierisico. Het mediane risico op infectie door C. lari na het eten van een enkele portie rauwe schelpdieren blijkt dan 2-10% (oesters) of 5-20% (mosselen) te zijn, afhankelijk van het tijdstip binnen het seizoen. Onzekerheidsanalyse leidt tot een 95% bovengrens voor het infectierisico van 60% . Uitgaande van gegevens voor C. jejuni zou de kans op acute gastro-enteritis na infectie tot 20% kunnen bedragen, zodat de geschatte mediane kans op ziekte 0.4-2% (oesters) of 1-4% (mosselen) zou kunnen zijn. Voor de consumptie van rauwe schelpdieren zijn geen bevolkingsgegevens bekend, zodat de geschatte risico's niet kunnen worden vertaald in mogelijke incidenties. Het is echter wel mogelijk om het risico na herhaalde blootstelling te berekenen: maandelijkse consumptie van een portie rauwe schelpdieren gedurende een kompleet seizoen leidt tot een geschatte kans op infectie van 50% (voor oesters, voor mosselen 60% . Na koken mag aangenomen worden dat besmette mosselen veilig zijn voor consumptie, mits het standaardrecept wordt gevolgd, en de mosselen niet gegeten worden, onmiddellijk na het openen van de schelp. De hier gegeven analyse geeft duidelijk aan dat er grote behoefte is aan meer kwantitatieve gegevens omtrent concentraties van pathogenen, consumptiepatronen, en dosis-responsrelaties, In order to assess health risks caused by consumption of raw shellfish contaminated with Campylobacter lari, quantitative information on the dose and the dose response relation is required. In this study, numbers of C. lari, present in raw oysters or mussels, are estimated from a single dilution, five tube MPN assay. Together with assumptions about numbers of shellfish in a portion, and the weight distribution of shellfish, this enables estimation of the dose present in a single portion of raw oysters/mussels. In the absence of dose response data for C. lari, data for Campylobacter jejuni have been used to estimate the risk of infection. The median risk of infection by C. lari after eating a single portion of raw shellfish then appears to be 2-10% (oysters) or 5-20% (mussels), dependent on the time within the season. Uncertainty analysis leads to an upper 95% limit for the infection risk of 60%. Based on information on C. jejuni, the risk of acute gastro-enteritis after infection may be as high as 20%, leading to estimated median illness risks of 0.4-2% (oysters) and 1-4% (mussels). Population data on the consumption of raw shellfish are not available ; therefore these risks cannot be translated into possible incidences. However, it is possible to estimate the risk of repeated exposure: monthly consumption of a portion of raw shellfish during one complete season leads to a risk of infection as high as 50% (oysters, for mussels 60%). Cooking may be assumed to render the contaminated mussels completely safe for consumption, provided this is performed according to standard recipe, and the mussels are not eaten immediately after opening the shells. The present calculations clearly show that, in order to enhance the reliability of the risk estimates, there is a strong necessity for more quantitative data on pathogen concentrations, consumption patterns, and dose response relations.

RIVM rapport:Voor schatting van de gezondheidsrisico's bij de consumptie van rauwe schelpdieren, besmet met Campylobacter lari, zijn kwantitatieve gegevens nodig over de dosis en de dosis-responsrelatie. In dit onderzoek zijn aantallen C. lari in rauwe oesters en mosselen geschat uit gegevens van een Most Probable Numbers (MPN)-test met 1 verdunning. Samen met gegevens over het aantal schelpdieren in een portie en de gewichtsverdeling van oesters/mosselen, kan hiermee de dosis pathogenen in een portie oesters/mosselen geschat worden. Voor Campylobacter lari zijn geen dosis-responsgegevens bekend, daarom zijn gegevens uit een vrijwilligersexperiment met C. jejuni gebruikt voor schatting van het infectierisico. Het mediane risico op infectie door C. lari na het eten van een enkele portie rauwe schelpdieren blijkt dan 2-10% (oesters) of 5-20% (mosselen) te zijn, afhankelijk van het tijdstip binnen het seizoen. Onzekerheidsanalyse leidt tot een 95% bovengrens voor het infectierisico van 60% . Uitgaande van gegevens voor C. jejuni zou de kans op acute gastro-enteritis na infectie tot 20% kunnen bedragen, zodat de geschatte mediane kans op ziekte 0.4-2% (oesters) of 1-4% (mosselen) zou kunnen zijn. Voor de consumptie van rauwe schelpdieren zijn geen bevolkingsgegevens bekend, zodat de geschatte risico's niet kunnen worden vertaald in mogelijke incidenties. Het is echter wel mogelijk om het risico na herhaalde blootstelling te berekenen: maandelijkse consumptie van een portie rauwe schelpdieren gedurende een kompleet seizoen leidt tot een geschatte kans op infectie van 50% (voor oesters, voor mosselen 60% . Na koken mag aangenomen worden dat besmette mosselen veilig zijn voor consumptie, mits het standaardrecept wordt gevolgd, en de mosselen niet gegeten worden, onmiddellijk na het openen van de schelp. De hier gegeven analyse geeft duidelijk aan dat er grote behoefte is aan meer kwantitatieve gegevens omtrent concentraties van pathogenen, consumptiepatronen, en dosis-responsrelaties, In order to assess health risks caused by consumption of raw shellfish contaminated with Campylobacter lari, quantitative information on the dose and the dose response relation is required. In this study, numbers of C. lari, present in raw oysters or mussels, are estimated from a single dilution, five tube MPN assay. Together with assumptions about numbers of shellfish in a portion, and the weight distribution of shellfish, this enables estimation of the dose present in a single portion of raw oysters/mussels. In the absence of dose response data for C. lari, data for Campylobacter jejuni have been used to estimate the risk of infection. The median risk of infection by C. lari after eating a single portion of raw shellfish then appears to be 2-10% (oysters) or 5-20% (mussels), dependent on the time within the season. Uncertainty analysis leads to an upper 95% limit for the infection risk of 60%. Based on information on C. jejuni, the risk of acute gastro-enteritis after infection may be as high as 20%, leading to estimated median illness risks of 0.4-2% (oysters) and 1-4% (mussels). Population data on the consumption of raw shellfish are not available ; therefore these risks cannot be translated into possible incidences. However, it is possible to estimate the risk of repeated exposure: monthly consumption of a portion of raw shellfish during one complete season leads to a risk of infection as high as 50% (oysters, for mussels 60%). Cooking may be assumed to render the contaminated mussels completely safe for consumption, provided this is performed according to standard recipe, and the mussels are not eaten immediately after opening the shells. The present calculations clearly show that, in order to enhance the reliability of the risk estimates, there is a strong necessity for more quantitative data on pathogen concentrations, consumption patterns, and dose response relations.

RIVM rapport:Personen met klachten van acute gastro-enteritis die vermoeden dat deze klachten veroorzaakt zijn door het eten van besmet voedsel kunnen contact opnemen met de Inspectie Gezondheidsbescherming/Keuringsdienst van Waren (IGB/KvW). Indien mogelijk worden de verdachte voedingsmiddelen en in een aantal gevallen de bereiders en/of de bereidingsplaats door de IGB/KvW onderzocht op mogelijke oorzaken. De IGB/KvW-en melden de gegevens van deze klachten jaarlijks aan het RIVM. In dit rapport worden de gegevens over de periode 1991 tot en met 1994 gepresenteerd. Gegevens over de jaren 1991 tot en met 1993 werden door 8 van de 13 Inspecties/Keuringsdiensten doorgegeven, over 1994 door 11. Het totaal aantal meldingen was 2621, het totaal aantal gerapporteerde ziektegevallen 7567. In 2,5% van de incidenten was het aantal ziektegevallen 15 of meer. In 8,3% (218/2621) van de incidenten werd een mogelijke veroorzaker aangetoond in het verdachte voedsel dan wel in monsters genomen naar aanleiding van het incident. De meest frequent gevonden verwekkers waren Bacillus cereus toxine (40 incidenten, 1,5%) en Salmonella (31 incidenten, 1,2%). Voedsel dat vaak genoemd werd als verdacht was chinees voedsel (572/2621, 21,8%) en vlees en vleeswaren (272/2621, 10,4%). De bereidingsplaats was bij het merendeel van de incidenten een restaurant (1188/2621, 45,3%) of een cafetaria (282/2621, 10,8%). Het gemiddeld aantal ziektegevallen was het hoogst bij incidenten in instellingen (20,8 personen). Zowel bij het type voedsel als bij de bereidingsplaats is niet aangegeven of er al dan niet microbiologische of epidemiologische bewijzen zijn voor de verdachtmaking. Tussen de Inspecties/Keuringsdiensten bestonden grote verschillen in de aantallen meldingen per jaar, de verdeling van het aantal ziektegevallen per incident en het percentage van de incidenten waarbij een mogelijke veroorzaker werd aangetoond. Het is van belang om oorzaken van deze verschillen te inventariseren en de resultaten hiervan te, In the Netherlands people with gastro-enteritis who suspect their illness to be caused by contaminated food can report this to the regional Food Inspection Service. Where possible, suspected foods are examined for causative agents. Data from the Food Inspection Services are collected and analysed at the National Institute of Public Health and Environmental Protection (RIVM) on a yearly basis. This report summarises the results of the period from 1991 tot 1994. In 1991, 1992 and 1993 data were received from 8 Food Inspection Services out of 13 and in 1994 from 11. From 5 Inspection Services data have been received every year. The total number of reported incidents was 2621, the total of affected persons was 7567. In 66 incidents (2.5%) the number of cases was 15 or more. A (possibly) causative agent has been found in 8.3% (218/2621) of the incidents. Bacillus cereus toxin (40/2621, 1.5%) and Salmonella (31/2621, 1.2%) were the most frequently found agents. The highest average number of cases (20.8) was found in incidents in institutions. Restaurants (1188/2621, 45.3%) and cafeterias (282/2621, 10.8%) were involved in more than half of the incidents. For the suspected foods as well as for the setting it is not registered whether there is evidence for the suspicion or not. Big differences existed between the Inspection Services in the number of reported incidents, the distribution of the number of cases per incident and the number of incidents in which a causative has been found. Causes of these differences have to be studied in order to come to a uniform way of registration. Items that are not included in the forms at this moment, like the agents for which a sample has been tested and whether there is evidence for the suspicion of foods or setting, can be included in the new forms. Microbiological investigation of suspected foods is not enough to determine the causative agent(s) in an outbreak. The combination with epidemiological research is indispensable and therefo

RIVM rapport:Personen met klachten van acute gastro-enteritis die vermoeden dat deze klachten veroorzaakt zijn door het eten van besmet voedsel kunnen contact opnemen met de Inspectie Gezondheidsbescherming/Keuringsdienst van Waren (IGB/KvW). Indien mogelijk worden de verdachte voedingsmiddelen en in een aantal gevallen de bereiders en/of de bereidingsplaats door de IGB/KvW onderzocht op mogelijke oorzaken. De IGB/KvW-en melden de gegevens van deze klachten jaarlijks aan het RIVM. In dit rapport worden de gegevens over de periode 1991 tot en met 1994 gepresenteerd. Gegevens over de jaren 1991 tot en met 1993 werden door 8 van de 13 Inspecties/Keuringsdiensten doorgegeven, over 1994 door 11. Het totaal aantal meldingen was 2621, het totaal aantal gerapporteerde ziektegevallen 7567. In 2,5% van de incidenten was het aantal ziektegevallen 15 of meer. In 8,3% (218/2621) van de incidenten werd een mogelijke veroorzaker aangetoond in het verdachte voedsel dan wel in monsters genomen naar aanleiding van het incident. De meest frequent gevonden verwekkers waren Bacillus cereus toxine (40 incidenten, 1,5%) en Salmonella (31 incidenten, 1,2%). Voedsel dat vaak genoemd werd als verdacht was chinees voedsel (572/2621, 21,8%) en vlees en vleeswaren (272/2621, 10,4%). De bereidingsplaats was bij het merendeel van de incidenten een restaurant (1188/2621, 45,3%) of een cafetaria (282/2621, 10,8%). Het gemiddeld aantal ziektegevallen was het hoogst bij incidenten in instellingen (20,8 personen). Zowel bij het type voedsel als bij de bereidingsplaats is niet aangegeven of er al dan niet microbiologische of epidemiologische bewijzen zijn voor de verdachtmaking. Tussen de Inspecties/Keuringsdiensten bestonden grote verschillen in de aantallen meldingen per jaar, de verdeling van het aantal ziektegevallen per incident en het percentage van de incidenten waarbij een mogelijke veroorzaker werd aangetoond. Het is van belang om oorzaken van deze verschillen te inventariseren en de resultaten hiervan te, In the Netherlands people with gastro-enteritis who suspect their illness to be caused by contaminated food can report this to the regional Food Inspection Service. Where possible, suspected foods are examined for causative agents. Data from the Food Inspection Services are collected and analysed at the National Institute of Public Health and Environmental Protection (RIVM) on a yearly basis. This report summarises the results of the period from 1991 tot 1994. In 1991, 1992 and 1993 data were received from 8 Food Inspection Services out of 13 and in 1994 from 11. From 5 Inspection Services data have been received every year. The total number of reported incidents was 2621, the total of affected persons was 7567. In 66 incidents (2.5%) the number of cases was 15 or more. A (possibly) causative agent has been found in 8.3% (218/2621) of the incidents. Bacillus cereus toxin (40/2621, 1.5%) and Salmonella (31/2621, 1.2%) were the most frequently found agents. The highest average number of cases (20.8) was found in incidents in institutions. Restaurants (1188/2621, 45.3%) and cafeterias (282/2621, 10.8%) were involved in more than half of the incidents. For the suspected foods as well as for the setting it is not registered whether there is evidence for the suspicion or not. Big differences existed between the Inspection Services in the number of reported incidents, the distribution of the number of cases per incident and the number of incidents in which a causative has been found. Causes of these differences have to be studied in order to come to a uniform way of registration. Items that are not included in the forms at this moment, like the agents for which a sample has been tested and whether there is evidence for the suspicion of foods or setting, can be included in the new forms. Microbiological investigation of suspected foods is not enough to determine the causative agent(s) in an outbreak. The combination with epidemiological research is indispensable and therefo