Search

The primary objectives of this study were (1) to determine the presence of Borrelia burgdorferi infection in ticks removed from patients for the purpose of singling out sites with increased risk of Lyme borreliosis, and (2) to determine the presence of IgM and/or IgG antibodies against B. burgdorferi sensu lato (s. l.) complex in sera of patients who had ticks removed. From 108 ticks removed from patients, all were examined zoologically and a sub-sample of 91 ticks was tested using PCR analysis to determine the presence of DNA indicating B. burgdorferi infection. To detect anti-Borrelia IgM and/ or IgG antibodies in 61 patients bitten by ticks, we used line recombinant immunoblot test. The most common tick identified was Ixodes ricinus. B. burgdorferi s. l. was present in 37 of 91 tested ticks (40.7%). Seroconversion against B. burgdorferi s. l. antigen was detected in 12 of 61 patients (19.7%). Most of the infected ticks were from the province of Vojvodina (11 municipalities), with the city of Novi Sad proving to be the site with the highest number of infected ticks, 6 in total., Glavni cilj ove studije je bio da se ispita prisustvo B. burgdorferi infekcije u krpeljma uklonjenih sa pacijenata radi utvđivanja lokaliteta sa povećanim rizikom za obolevanje od lajm borelioze, kao i ispitivanje prisustva IgM i/ili IgG antitela usmerenih protiv B. burgdorferi s. l. kompleksa u serumu pacijenata infestiranih krpeljima. Sa pacijenata je prikupljeno i zoološki ispitano 108 krpelja. PCR analiza krpelja korišc'ena je za utvrđivanje prisustva B. burgdorferi s. l. kompleks kod 91 krpelja od ukupnih 108. Za otkrivanje IgM i/ili IgG antitela protiv B. burgdorferi s. l. korišćeni su linijski rekombinantni imunoblot testovi. Najčešc'i identifikovani krpelj je Ixodes ricinus. B. burgdorferi s. l. je bila prisutna u 37 od 91 testiranog krpelja (40,7%). Prisustvo IgM/IgG antitela protiv B. burgdorferi s. l. otkriveno je kod 12 od 61 pacijenta (19,7%). Najviše inficiarnih krpelja je sa teritorije AP Vojvodine (11 opština), gde je urbani deo Novog Sada lokalitet sa najvećim brojem inficiranih krpelja - 6.

The primary objectives of this study were (1) to determine the presence of Borrelia burgdorferi infection in ticks removed from patients for the purpose of singling out sites with increased risk of Lyme borreliosis, and (2) to determine the presence of IgM and/or IgG antibodies against B. burgdorferi sensu lato (s. l.) complex in sera of patients who had ticks removed. From 108 ticks removed from patients, all were examined zoologically and a sub-sample of 91 ticks was tested using PCR analysis to determine the presence of DNA indicating B. burgdorferi infection. To detect anti-Borrelia IgM and/ or IgG antibodies in 61 patients bitten by ticks, we used line recombinant immunoblot test. The most common tick identified was Ixodes ricinus. B. burgdorferi s. l. was present in 37 of 91 tested ticks (40.7%). Seroconversion against B. burgdorferi s. l. antigen was detected in 12 of 61 patients (19.7%). Most of the infected ticks were from the province of Vojvodina (11 municipalities), with the city of Novi Sad proving to be the site with the highest number of infected ticks, 6 in total., Glavni cilj ove studije je bio da se ispita prisustvo B. burgdorferi infekcije u krpeljma uklonjenih sa pacijenata radi utvđivanja lokaliteta sa povećanim rizikom za obolevanje od lajm borelioze, kao i ispitivanje prisustva IgM i/ili IgG antitela usmerenih protiv B. burgdorferi s. l. kompleksa u serumu pacijenata infestiranih krpeljima. Sa pacijenata je prikupljeno i zoološki ispitano 108 krpelja. PCR analiza krpelja korišc'ena je za utvrđivanje prisustva B. burgdorferi s. l. kompleks kod 91 krpelja od ukupnih 108. Za otkrivanje IgM i/ili IgG antitela protiv B. burgdorferi s. l. korišćeni su linijski rekombinantni imunoblot testovi. Najčešc'i identifikovani krpelj je Ixodes ricinus. B. burgdorferi s. l. je bila prisutna u 37 od 91 testiranog krpelja (40,7%). Prisustvo IgM/IgG antitela protiv B. burgdorferi s. l. otkriveno je kod 12 od 61 pacijenta (19,7%). Najviše inficiarnih krpelja je sa teritorije AP Vojvodine (11 opština), gde je urbani deo Novog Sada lokalitet sa najvećim brojem inficiranih krpelja - 6.

Vršeno je istraživanje intestinalnih nematoda žutogrlog miša (Apodemus flavicollis Melchior, 1834) uzorkovanog sa 18 lokaliteta na teritoriji Srbije, južno od Save i Dunava, sa ciljem proširenja i upotpunjavanja saznanja o ovoj komponenti parazitofaune glodara u ovom delu Evrope. Fauna nematoda crevnog trakta je analizirana sa više aspekata: kvantitativnog, aspekta zajednica, biološkog, aspekta biodiverziteta i aspekta polne strukture. Pored toga, ispitan je uticaj odabranih spoljašnjih i unutrašnjih faktora na prevalencu i abundancu parazitske infekcije. Zabeleženo je prisustvo devet vrsta intestinalnih nematoda, pri čemu je broj vrsta po lokalitetu varirao od 1 do 7. Ukupna prevalenca infekcije iznosila je 81,6%. Najčešće vrste u uzorku bile su Heligmosomoides polygyrus i Syphacia stroma, koje su se odlikovale najvišim prevalencama i intenzitetima infekcije. Distribucija nematoda unutar domaćina je bila agregirana. Broj vrsta po domaćinu varirao je od 1 do 5, ali su najzastupljenije bile infekcije jednom ili dvema vrstama. Najčešća kombinacija vrsta bila je H. polygyrus-S. stroma; međutim, odsustvo podataka iz ranijih istraživanja i adekvatnih polaznih modela sprečava donošenje zaključaka o mogućim interakcijama i asocijacijama između vrsta. Monoksene nematode su bile brojnije i imale veću prevalencu od heteroksenih nematoda, što oslikava razlike u njihovim životnim ciklusima. Među monoksenim nematodama, geohelminti u užem smislu su se odlikovali najvećim prevalencama, a ageohelminti najvećom abundancom, u skladu sa životnim strategijama koje teže ka disperziji ili akumulaciji.Šenonov indeks diverziteta cele uzoračke populacije iznosio je 1,44 što je visoka vrednost u odnosu na one iz drugih delova Evrope. Nije uočena značajna negativna korelacija između udaljenosti lokaliteta i vrednosti Sorensenovog indeksa,ukazujući da je prostorni faktor značajan u strukturiranju zajednica intestinalnih nematoda i na lokalnom nivou. Odnos polova je bio neravnomeran, uglavn, A study of intestinal nematode parasites was conducted on the yellow-necked mouse (Apodemus flavicollis Melchior, 1834) sampled from 18 sites from Serbia south of the Sava and Danube rivers. The aim of the study was to broaden and enrich the data on this category of rodent parasites in this part of Europe. The nematode fauna of the gastrointestinal tract was analysed from quantitative, community, biological, biodiversity and sex ratio aspects. In addition, selected extrinsic and intrinsic factors were tested for their influence on the prevalence and abundance of infection. Nine species of intestinal nematodes were noted, 1 to 7 per site. Total sample prevalence was 81.6%. Heligmosomoides polygyrus and Syphacia stroma were the most common species, with the highest prevalence and intensity values. Nematodes were aggregated within their hosts. Infracommunity richness varied from 1 to 5, but infections with one or two species were most common. The most frequent combination of species was H. polygyrus-S. stroma, but in absence of prior research and adequate null models, conclusions of possible interactions and associations between species could not be drawn. Monoxenous nematodes were more abundant and prevalent than heteroxenous species, reflecting the differences in their life cycles. Of the monoxenous nematodes, geohelminths sensu stricto had the highest prevalence values, whereas ageohelminths were most abundant, with respect to their life strategies that favour either dispersal or accumulation. Shannon’s diversity index for the total sample was 1.44, a high value compared to those from other European based studies. A significant negative correlation between site distance and Sorensen index values was not found, implying that spatial factors have an important role in structuring intestinal nematode communities on a local scale. Sex ratio was generally female-biased, in agreement with data from other authors. In addition, females were larger than males, congruent