Search

'De wet'belemmert?Het komt steeds vaker voor dat burgers initiatieven ontplooien om hun directe leefomgeving te verbeteren. Bij het opzetten en uitvoeren van deze initiatieven komen initiatiefnemers bijna altijd in aanraking met de overheid. Vaak zijn overheden enthousiast over de plannen die initiatiefnemers hen presenteren, maar toch blijkt het voor zowel de overheid als initiatiefnemers verre van eenvoudig om het initiatief van de grond te krijgen. Een veelgehoord knelpunt is dat ‘de wet'initiatiefnemers en overheden in de weg staat. Juridische knelpunten en oplossingen onderzochtIn haar proefschrift richt Esmée Driessen zich op een aantal rechtsgebieden die volgens initiatiefnemers en overheden beperkend werken. Hierbij onderzoekt zij wat het betreffende knelpunt inhoudt, hoe de wet aan dit knelpunt tegemoet komt en of deze juridische oplossing ook een oplossing is in de realiteit van burgerinitiatieven en de hen faciliterende overheden. Vervolgens onderzoekt en formuleert zij aanbevelingen die overheden en initiatiefnemers verder kunnen helpen.

De aanpak van de coronacrisis vestigt onze aandacht opnieuw op een klassiek vraagstuk: de relatie tussen wetenschap en overheidsbeleid. Lange tijd leunde het kabinet sterk op de adviezen van het Outbreak Management Team, waarin vooral medische wetenschappers zitting hebben. Maar hoe verhoudt dit zich tot het primaat van de politiek?In deze essaybundel schrijven gerenommeerde auteurs, waar onder Jet Bussemaker, Wim Derksen en Huub Dijstelbloem, vanuit de werelden van wetenschap, politiek en het snijvlak daartussen over dit onderwerp. De essays variëren van theoretische beschouwingen over de wenselijkheid van empirisch onder bouwde wetgeving en de verschillen tussen de werelden van wetenschap en politiek, tot concrete verslagen van het samenspel tussen beleid en wetenschap in bijvoorbeeld een staatscommissie, en aanbevelingen om dit samenspel beter vorm te geven, zoals via experimenteerwetgeving.

De digitalisering van de overheid is een groot goed. Ze heeft gezorgd voor enorme verbetering van de efficiëntie. Tegelijkertijd voltrekken zich catastrofes. Het schandaal rond de kinderopvangtoeslag is het symbool geworden van maatschappelijke problemen die mede voortkomen uit de digitalisering van de overheid, zoals de toenemende schuldproblematiek, de verminderde wendbaarheid van overheden en het eroderen van de rechts - bescherming voor burgers. Het zijn symptomen van structurele problemen in de organisatie van de digitale overheid.Dit boek biedt het overzicht dat nodig is voor openbaar bestuur met een menselijk gezicht in een digitale tijd. Daarnaast illustreren tientallen columns kort en toegankelijk hoe de digitalisering concreet wordt in het leven van mensen. De opbouw van het boek aan de hand van een landkaart en praatplaten maakt het uitermate geschikt voor workshops en onderwijs.Tenslotte is dit boek ook een appèl aan politiek en bestuur. Het legt de oorzaken bloot van een democratisch tekort bij de inrichting van de digitale infrastructuur. Echter niet zonder een uitweg te schetsen. Een weg naar besluiten die niet alleen steeds efficiënter zijn, maar ook rechtvaardiger.In de mediaVeel media-aandacht voor'Volwassen digitale overheid'. Bekijk hier het overzicht >

Uitvoeringsorganisaties als het UWV, de Belastingdienst en het CBR verschijnen zelden positief in het nieuws. Er lijkt van alles mis te gaan in de uitvoering van beleid. Is dat echt zo? En zo ja, hoe komt dat? In dit essay worden 10 lessen gepresenteerd op grond van 25 jaar onderzoek naar uitvoeringsorganisaties. Hieruit komt een genuanceerder beeld naar voren: veel problemen in de uitvoering worden veroorzaakt door de politiek en tekortkomingen in de aansturing door ministeries. De oplossing die vaak wordt gekozen, reorganisatie, gaat niet werken. In plaats daarvan moeten politici en ministeries meer leren loslaten en vertrouwen op en investeren in de professionaliteit van de uitvoering.Dit essay is geschreven voor beleidsmakers, politici en beleidsuitvoerders. Alhoewel de lessen zijn geformuleerd op het niveau van de rijksoverheid, gelden ze evenzeer voor gemeenten die vaak met vergelijkbare problemen te maken hebben.

In De ban van beheersing staat het denkbeeld ‘maakbaarheid'centraal. Hoewel sterk verwaarloosd in het publieke debat en in de bestuurskunde, blijkt de maakbaarheidsgedachte springlevend in de praktijk van beleid, bestuur en politiek. We zijn nog volop ‘in de ban van beheersing'. Vandaag de dag draagt maakbaarheid bovendien een neoliberaal stempel. Dat is wat het eerste deel van dit boek betoogt én bekritiseert. De vraag die daarom in het tweede deel centraal staat is hoe we ‘uit de ban van beheersing'kunnen komen. Een wenkend perspectief ligt in de herwaardering van premoderne inzichten. Door opnieuw de deugd van de gematigdheid centraal te stellen, de logica van sociale praktijken te respecteren en als een ambachtsman te handelen kan maakbaarheidsdenken begrensd worden. Bovendien schuilen hierin aanknopingspunten voor een ‘neosociaal'perspectief op bestuur en beleid.